Edward Mazurkiewicz (kancelista)
Edward Mazurkiewicz (ur. 15 października 1898 w Rawie Ruskiej, zm. po 26 października 1933) – polski kancelista, plutonowy rezerwy Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.
| |
| Data i miejsce urodzenia |
15 października 1898 |
|---|---|
| Data śmierci |
po 26 października 1933 |
| Stanowisko |
kancelista |
| Pracodawca |
Dyrekcja Okręgowa Kolei Państwowych w Wilnie |
.jpg){kind=small}
| |
| Odznaczenia | |
  
| |
Życiorys edytuj
Urodził się 15 października 1898 w Rawie Ruskiej, ówczesnym mieście powiatowym Królestwa Galicji i Lodomerii, w rodzinie Jędrzeja i Marii z Kogutów[1]. W 1914 w rodzinnym mieście ukończył sześcioklasową szkołę ludową, a następnie uczył się prywatnie[2].
W połowie 1916 został wcielony do cesarskiej i królewskiej Armii[3]. W połowie 1917, po ukończeniu szkoły podoficerskiej artylerii w Sopronie, został wysłany na front rosyjski[3]. Następnie pełnił służbę okupacyjną w Ukrainie[3]. W październiku 1918, gdy jego jednostka miała być prztransportowana na front włoski, zdezerterował i przebywał w Rawie Ruskiej[3].
6 stycznia 1919 jako ochotnik wstąpił do Wojska Polskiego[4]. W szeregach 3. baterii 7 pułku artylerii polowej walczył na wojnie z Ukraińcami, a następnie na wojnie z bolszewikami[3]. Wyróżnił się 12 września 1920 w czasie zagonu na Kowel jako działonowy[5]. W marcu 1921 wrócił z frontu do baterii zapasowej 7 pap w Częstochowie, a w lipcu tego roku został zdemobilizowany[3].
W grudniu 1921 został przyjęty do pracy na kolei w Wołkowysku[3]. W 1926 został przeniesiony do Dyrekcji Okręgowej Kolei Państwowych w Wilnie na stanowisku kancelisty w Wydziale Prawnym[2]. Był członkiem Kolejowego Przysposobienia Wojskowego[6]. 26 października 1933 nadal pracował w DOKP Wilno[3].
Był żonaty, miał dwie córki: Ludosławę (ur. 27 lipca 1928) i Alinę (ur. 10 lutego 1932)[7].
Ordery i odznaczenia edytuj
- Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari nr 1406[8] – 28 lutego 1921[9][10]
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921[6]
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości[6]
- Odznaka pamiątkowa „Orlęta” nr 4698[6]
Przypisy edytuj
- ↑ Kolekcja ↓, s. 1, 4.
- ↑ a b Kolekcja ↓, s. 2, 4.
- ↑ a b c d e f g h Kolekcja ↓, s. 4.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 4, 5, Edward Mazurkiewicz podał, że do Wojska Polskiego wstąpił w grudniu 1918.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 6, 8–11.
- ↑ a b c d Kolekcja ↓, s. 3.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 2.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 1.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 19 marca 1921, s. 480.
- ↑ Ryłko 1929 ↓, s. 27.
Bibliografia edytuj
- Mazurkiewicz Edward. [w:] Kolekcja Orderu Wojennego Virtuti Militari, sygn. I.482.48-3957 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-03-16].
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2023-10-30].
- Władysław Ryłko: Zarys historji wojennej 7-go pułku artylerii polowej. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1929, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.