Efekt Lombarda lub refleks Lombarda – niezamierzona tendencja mówiącego do zwiększenia natężenia głosu w celu poprawienia słyszalności przy mówieniu w głośnym otoczeniu[2]. Zmiana ta obejmuje nie tylko głośność, ale także inne cechy akustyczne takie jak tonacja oraz tempo i czas trwania sylab[3][4]. Jest to efekt kompensujący, który podwyższa stosunek sygnału do szumu (SNR, ang. signal-to-noise ratio) wymawianych słów.

Z powodu efektu Lombarda, sikora bogatka wydaje dźwięki o wyższej częstotliwości niż normalna w terenach miejskich o podwyższonym poziomie hałasu w porównaniu z osobnikami z cichszych okolic. Ma to na celu przezwyciężenie efektu maskowania, który w przeciwnym wypadku uniemożliwiłby innym ptakom usłyszenie jej śpiewu. U ludzi efekt Lombarda powoduje nie tylko zmiany częstotliwości, lecz również natężenia i tempa wymowy sylab[1].

Efekt ten został odkryty w 1909 przez Étienne Lombarda, francuskiego otolaryngologa[5][2].

Mowa lombardzka edytuj

Przy porównaniu mowy nagranej w towarzystwie hałasu oraz mowy nagranej w ciszy i odsłuchanej przy hałasach maskujących, ta pierwsza jest rozumiana z reguły lepiej. Różnice pomiędzy mową normalną a lombardzką zawierają[3][4]:

  • wzrost fonetycznej częstotliwości podstawowej,
  • przesunięcie energii z pasma niskich częstotliwości w kierunku pasm częstotliwości średnich i wysokich,
  • wzrost natężenia dźwięku,
  • wzrost czasu trwania samogłosek,
  • nachylenie spektrum (ang. spectral tilting),
  • przesunięcie centralnych częstotliwości formantów F1 (przede wszystkim) i F2,
  • czas trwania słów przenoszących treść w porównaniu ze słowami funkcyjnymi jest przedłużony w większym stopniu[6],
  • wydatniejsze ruchy mięśni twarzy, lecz nie pomagają one w takim stopniu jak ww. zmiany[7].

Powyższe zmiany nie mogą być kontrolowane przez nakazanie osobie mówiącej, aby mówić tak jak w cichym otoczeniu, jednak może zostać to wyuczone[8].

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Slabbekoorn H, Peet M. (2003). Birds sing at a higher pitch in urban noise. Nature. 424(6946):267.
  2. a b Lane H, Tranel B. (1971). The Lombard sign and the role of hearing in speech. J Speech Hear Res 14:677-709. abstract.
  3. a b Junqua JC. (1993). The Lombard reflex and its role on human listeners and automatic speech recognizers. J Acoust Soc Am. Jan;93(1):510-24. .
  4. a b Summers WV, Pisoni DB, Bernacki RH, Pedlow RI, Stokes MA. (1988). Effects of noise on speech production: acoustic and perceptual analyses. J Acoust Soc Am. 84(3):917-28. .
  5. É. Lombard (1911), „Le signe de l’élévation de la voix”, Annales des Maladies de L’Oreille et du Larynx, Vol. XXXVII, No. 2, s. 101–119.
  6. Patel R, Schell KW. (2008). The influence of linguistic content on the Lombard effect. J Speech Lang Hear Res. 51(1):209-20. .
  7. Vatikiotis-Bateson E, Chung V, Lutz K, Mirante N, Otten J, Tan J. (2006) Auditory, but perhaps not visual, processing of Lombard speech. J. Acoust. Soc. Am. 119: 3444. abstract.
  8. Pick HL Jr, Siegel GM, Fox PW, Garber SR, Kearney JK. (1989). Inhibiting the Lombard effect. J Acoust Soc Am. 85(2):894-900.