Efrem, imię świeckie Walentin Aleksandrowicz Jarinko (ur. 1978 na Zakarpaciu) – biskup Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego.

Efrem
Walentin Jarinko
Arcybiskup berdiański i nadmorski
ilustracja
Kraj działania

Ukraina

Data i miejsce urodzenia

1978
Zakarpacie

Arcybiskup berdiański i nadmorski
Okres sprawowania

od 2018

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Ukraiński Kościół Prawosławny Patriarchatu Moskiewskiego

Inkardynacja

Eparchia berdiańska

Śluby zakonne

przed 2002

Nominacja biskupia

20 lipca 2012

Chirotonia biskupia

5 sierpnia 2012

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

5 sierpnia 2012

Miejscowość

Kijów

Miejsce

Monaster Opieki Matki Bożej

Konsekrator

Włodzimierz (Sabodan)

Współkonsekratorzy

Marek (Petrowcy), Antoni (Pakanycz), Łukasz (Kowałenko), Aleksander (Drabynko), Hilary (Szyszkowski), Pantelejmon (Poworozniuk), Teodozjusz (Snihiriow), Klemens (Weczeria)

Życiorys

edytuj

Absolwent seminarium duchownego w Kijowie. Od 2002 do 2012 był przełożonym monasteru Przemienienia Pańskiego w Terebli, zaś w latach 2011–2012 także sekretarzem eparchii chustskiej. 20 lipca 2012 Święty Synod Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego nominował go na biskupa berdiańskiego i nadmorskiego[1].

Chirotonia archimandryty Efrema odbyła się 5 sierpnia 2012 w cerkwi św. Mikołaja w kompleksie monasteru Opieki Matki Bożej w Kijowie z udziałem konsekratorów: metropolity kijowskiego i całej Ukrainy Włodzimierza, arcybiskupów chustskiego i wynohradowskiego Marka, zaporoskiego i melitopolskiego Łukasza, perejasławsko-chmielnickiego i wiszniewskiego Aleksandra, biskupów makarowskiego Hilarego, wasylkowskiego Pantelejmona, browarskiego Teodozjusza i irpińskiego Klemensa[1].

17 sierpnia 2018 r. otrzymał godność arcybiskupa[2].

W czasie inwazji Rosji na Ukrainę terytorium kierowanej przez niego eparchii znalazło się pod rosyjską okupacją. Arcybiskup opuścił Berdiańsk, oficjalnie ze względów zdrowotnych, jednak Ukraiński Kościół Prawosławny stoi na stanowisku, że nadal pozostaje on ordynariuszem eparchii i zarządza nią z emigracji[3]. Tymczasem Święty Synod Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego uznał, iż Efrem porzucił urząd i nakazał kierowanie zarządzanie eparchią biskupowi Łukaszowi, dotąd wikariuszowi eparchii moskiewskiej. W warunkach okupacji duchowieństwo eparchii berdiańskiej w większości opowiedziało się za przejściem administratury w bezpośrednią podległość patriarsze moskiewskiemu. Ukraiński Kościół Prawosławny nie uznaje tej decyzji[3].

Przypisy

edytuj