Efrem Kinkulkin
Efrem Kinkulkin, też Affrem Aaron, Afrem Kinkulkin, Affrem Kinkulkin, Abraham Kinkulkin (ur. 13 grudnia 1884 lub w 1888 w Wilnie[1], zm. ?) – polski wiolonczelista wirtuoz i kompozytor pochodzenia żydowskiego. Wnuk Szewela Kinkulkina.
| Data i miejsce urodzenia |
13 grudnia 1884 lub w 1888 |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci |
brak danych |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód |
ŻyciorysEdytuj
Urodził się 13 grudnia 1884 lub w 1888 roku w Wilnie[2]. Był synem Berela Kinkulkina i wnukiem wileńskiego antykwariusza, polskiego działacza narodowego Szewela Kinkulkina[3]. Ukończył konserwatorium muzyczne w Lipsku, gdzie kształcił się pod kierunkiem Juliusa Klengela[1][2].
Po powrocie z Lipska uczył gry na wiolonczeli w Konserwatorium Muzycznym Zenona Jakubowskiego w Wilnie[3]. Przez kilka lat mieszkał w Petersburgu, a potem w Szwecji. Był solistą w Sztokholmie[1][4]. Współpracował z Kurtem Atterbergiem[5][6]. Komponował utwory na wiolonczelę. Koncertował w całej Europie. W 1925–1932 był wiolonczelistą solistą Orkiestry Symfonicznej w Lipsku. Wspólnie ze skrzypkiem Leo Schwartzem i pianistką Hellą Chitrik (urodzoną w Warszawie[7]) stworzył tam Trio im. Mendelssohna[2]. Był też zaangażowany w Żydowskim Stowarzyszeniu Śpiewaczym „Hazomir”[1][2].
Koncentrował w Polsce[8][9].Grał również na koncertach charytatywnych[10]. Od 1926 roku koncerty Kinkulkina były transmitowane przez Radio Lipsk[11][12].
Po dojściu Hitlera do władzy wyjechał z Lipska i wrócił do Wilna[1]. Data i miejsce jego śmierci są nieznane.
PrzypisyEdytuj
- ↑ a b c d e Leon Tadeusz Błaszczyk, Żydzi w kulturze muzycznej ziem polskich w XIX i XX wieku, Warszawa: Stowarzyszenie Żydowski Instytut Historyczny w Polsce, 2014, s. 132, ISBN 978-83-939735-1-4.
- ↑ a b c d Kinkulkin Efrem | Wirtualny Sztetl, sztetl.org.pl [dostęp 2019-05-26].
- ↑ a b Życie Illustrowane : dodatek tygodniowy „Kurjera Litewskiego" R. 2, nr 10, Wilno: J.Nowicki, 22 marca 1908, s. 79.
- ↑ ViewMate - Image Archive, Image 53390 - Translation - Polish - Kinkulkin, www.jewishgen.org [dostęp 2019-05-26].
- ↑ Kurjer Warszawski. R.117, nr 321, Warszawa, 22 listopada 1937, s. 7.
- ↑ Robotnik : centralny organ P.P.S. R.41 [i.e.43], nr 344 (18 listopada 1937), Warszawa: Naczelna Rada Polskiej Partji Socjalistycznej, 18 listopada 1937, s. 6.
- ↑ Objekt-Metadaten @ LexM, www.lexm.uni-hamburg.de [dostęp 2019-05-26].
- ↑ Sprawozdanie z Działalności Towarzystwa Akcyjnego "Filharmonia Warszawska" : za czas od daty rozpoczęcia działań po ... r. 1-go października 1908/30-go września 1909, Warszawa 1909, s. 20,56.
- ↑ Ogród po-Bernardyński [Inc.:] W piątek, 22-go maja 1915 r. 2-gi koncert symfoniczny pod dyr. A. Wyleżyńskiego, z udziałem solisty A. Kinkulkina (wiolonczela), Wilno 1915.brak strony (książka)
- ↑ Nowa Gazeta : poświęcona wszelkim zjawiskom życia społecznego R.2, nr 360, Warszawa: St. A. Kempner, 4 grudnia 1907, s. 5.
- ↑ Kurjer Warszawski. R.108, nr 328, 26 listopada 1928, s. 4.
- ↑ Chwila : dziennik dla spraw politycznych, społecznych i kulturalnych. R.8, nr 2689 (14 września 1926), Lwów: nakł. Spółki Wydawniczej "Chwila, 14 września 1926, s. 5.