Elżbieta Idczak

polska fizyk

Elżbieta Maria Idczak (ur. 23 grudnia 1933 w Nieświeżu[1], zm. 6 kwietnia 2018[2]) – polska fizyk-optyk, prof. dr hab.

Elżbieta Idczak
Data i miejsce urodzenia

23 grudnia 1933
Nieśwież

Data śmierci

6 kwietnia 2018

doktor habilitowany nauk fizycznych
Specjalność: fizyka ciała stałego
Alma Mater

Uniwersytet w Mińsku

Doktorat

1965

Habilitacja

1974

profesor Politechniki Wrocławskiej
Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal Komisji Edukacji Narodowej

Życiorys

edytuj

W 1956 ukończyła studia na Wydziale Matematyczno-Fizycznym Uniwersytetu w Mińsku. Od 1957 pracowała w Katedrze Fizyki, od 1968 w Instytucie Fizyki Politechniki Wrocławskiej. Tam w 1965 obroniła pracę doktorską. W 1974 uzyskała stopień doktora habilitowanego nadany na Wydziale Matematyczno-Fizyczno-Chemicznym Uniwersytecie Wrocławskim. Od 1975 była na PWr zatrudniona jako docent. W 1990 otrzymała tytuł profesora[1][3].

W swoich badaniach zajmowała się optycznymi własnościami cienkich warstw metali i ich tlenków oraz zastosowaniami elipsometrii do wyznaczania stałych optycznych i grubości cienkich warstw na absorbującym podłożu oraz stałych optycznych samego podłoża[3].

Odznaczenia

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. a b c d e Złota księga nauki polskiej. Naukowcy zjednoczonej Europy, wyd. Mastermedia i Helion, Gliwice 2006, s. 263
  2. Elżbieta Idczak. [dostęp 2018-04-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-04-07)].
  3. a b c Biogram na stronie wsa.dbc.wroc.pl. [dostęp 2016-08-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-20)].