Elżbieta Przybył-Sadowska
Elżbieta Przybył-Sadowska – religioznawca, doktor habilitowany nauk humanistycznych, nauczyciel akademicki Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, specjalistka w zakresie historii kościołów chrześcijańskich, w tym zwłaszcza kościołów orientalnych i prawosławia.
Państwo działania | |
---|---|
Doktor habilitowana nauk humanistycznych | |
Specjalność: historia kościołów chrześcijańskich, kościoły orientalne, prawosławie, religioznawstwo | |
Doktorat |
1998 – religioznawstwo |
Habilitacja |
2016 – religioznawstwo |
profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego (od 2019) |
Życiorys
edytujW 1998 roku na podstawie napisanej pod kierunkiem Jana Drabiny rozprawy pt. Nastroje eschatologiczne na Rusi i w Państwie Moskiewskim do połowy XVII w. i ich wpływ na naukę pierwszego pokolenia staroobrzędowców otrzymała w Instytucie Religioznawstwa Uniwersytetu Jagiellońskiego stopień naukowy doktora nauk humanistycznych w dyscyplinie religioznawstwo w specjalności religioznawstwo. W 2016 roku w Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego na podstawie dorobku naukowego oraz rozprawy pt. Triuno. Instytucje we wspólnocie Lasek 1911–1961 uzyskała stopień doktora habilitowanego nauk humanistycznych w dyscyplinie religioznawstwo. Została adiunktem w Instytucie Religioznawstwa UJ[1]. W 2019 roku została profesorem UJ.
Wybrane publikacje
edytuj- Rosja. Przestrzeń, czas i znaki (wspólnie z Jakubem Sadowskim i Dorotą Urbanek), Kraków 2016
- Triuno. Instytucje we wspólnocie Lasek 1911–1961, Kraków 2015.
- Chodzić po wodzie. Z Anną Świderkówną rozmawia Elżbieta Przybył, Kraków 2003, 2006.
- W cieniu Antychrysta. Idee staroobrzędowców w XVII w., Kraków 1999.
- Prawosławie, Kraków 2000, 2006.
- Wyznania wiary. Kościoły orientalne i prawosławne, Kraków 2006.[2]
Przypisy
edytuj- ↑ Dr hab. Elżbieta Przybył-Sadowska, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2018-02-25] .
- ↑ dr hab. Elżbieta Przybył-Sadowska. uj.edu.pl. [dostęp 2018-02-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-10-15)].