El Pendojaskiniowe stanowisko archeologiczne położone w pobliżu Camargo w hiszpańskiej wspólnocie autonomicznej Kantabria.

El Pendo
Ilustracja
Fragment odkrytego w 1997 roku panelu
Państwo

 Hiszpania

Wspólnota autonomiczna

 Kantabria

Położenie

okolice Camargo

Data odkrycia

1878

Odkrywca

Marcelino Sanz de Sautuola

Położenie na mapie Kantabrii
Mapa konturowa Kantabrii, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „El Pendo”
Położenie na mapie Hiszpanii
Mapa konturowa Hiszpanii, u góry znajduje się punkt z opisem „El Pendo”
43°23′17″N 3°54′44″W/43,388056 -3,912222
Strona internetowa

Jaskinię odkrył w 1878 roku Marcelino Sanz de Sautuola[1]. Wobec częściowego zawalenia się wapiennego stropu niektóre części jaskini są współcześnie niedostępne[2]. W trakcie prowadzonych w XX wieku prac archeologicznych odsłonięto długą sekwencję stratygraficzną obejmującą 20 warstw[2], sięgających od datowanych na ok. 82 tys. lat temu poziomów środkowopaleolitycznych do poziomów epoki brązu z ok. 1500 p.n.e.[1] Z datowanych na 14000–11500 p.n.e. warstw magdaleńskich wydobyto ozdobione rytami wyroby z kości i rogu[2].

W 1997 roku ekipa archeologów pod kierownictwem Ramóna Montesa Barquina odkryła długi na 25 metrów panel z malowidłami naskalnymi, niewidoczny wcześniej z powodu porastającej ścianę warstwy grzybów[2]. Datowane na okres między 21000 a 16500 p.n.e. (kultura solutrejska) malowidła wykonane zostały czerwoną farbą[2]. Zawierają one 12 wizerunków jeleni, którym towarzyszy koza, koń, dwie nieokreślone postaci zoomorficzne oraz zbiór abstrakcyjnych symboli w postaci punktów i linii[1].

Przypisy edytuj

  1. a b c El Pendo. cuevas.culturadecantabria.com. [dostęp 2015-12-13]. (hiszp.).
  2. a b c d e César González Sainz, Roberto Cacho Toca, Takeo Fukazawa: Arte paleolítico en la región Cantábrica. Santander: Universidad de Cantabria, 2003, s. 128-130. ISBN 84-8102-344-2.