Entyloma calendulae

Entyloma calendulae (Oudem.) de Bary – gatunek podstawczaków należący do rodziny Entylomataceae[1]. Grzyb mikroskopijny, pasożyt niektórych roślin z rodziny astrowatych (Asteraceae)[2].

Entyloma calendulae
Ilustracja
Porażony liść nagietka
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

płaskosze

Rząd

Entylomatales

Rodzina

Entylomataceae

Rodzaj

Entyloma

Gatunek

Entyloma calendulae

Nazwa systematyczna
Entyloma calendulae (Oudem.) de Bary
Bot. Ztg. 32(7): 105 (1874)
Zarodniki

Systematyka

edytuj

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Entyloma, Entylomataceae, Entylomatales, Exobasidiomycetidae, Exobasidiomycetes, Ustilaginomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy opisał go w 1873 r. Anthonie Cornelis Oudemans nadając mu nazwę Protomyces calendulae. Obecną nazwę nadał mu Anton de Bary w 1874 r.[1]

Charakterystyka

edytuj

Entyloma calendulae na porażonych liściach powoduje powstawanie okrągławych plam o średnicy do 5 mm, początkowo ciemnozielonych, potem żółknących, w końcu brunatnych. Bardzo często mają czerwoną obwódkę, pod światło wyglądają jak czerwone. Początkowo są płaskie, w stadium dojrzałym wypukłe. Często plamy zlewają się z sobą. Rośliny ulegają lekkiemu tylko porażeniu, przy dobrych warunkach glebowych zakwitają i osiągają normalne wymiary. W plamach tych, na liściach, a także na liścieniach, tworzą się skupiska kulistych, gładkich zarodników o wymiarach 8–15 µm i barwie od jasnożółtej do żółtobrunatnej[3]. Mają gładkie, dwuwarstwowe, nierówne, najgrubsze na rogach ściany o grubości 1–4 µm[4]. Zarodniki zaraz po dojrzeniu kiełkują wewnątrz liści tworząc zazwyczaj jednokomórkową, rzadziej dwu lub trzy-komórkową przedgrzybnię. Na jej szczycie powstają szerokie sporydia, które łatwo odpadają i dochodzi między nimi do zapłodnienia, po którym wyrasta dwujądrowa grzybnia dokonująca infekcji młodych liści. Wrasta do nich przez aparat szparkowy i rozrasta się w miękiszu gąbczastym dolnej strony liści[3]. Zimuje w szczątkach roślin i glebie[4] oraz na samosiewach[5].

Znane jest występowanie Entyloma calendulae w Ameryce Północnej (USA, Kanada), Europie, Australii, na Nowej Zelandii[6] i w Ameryce Południowej (Argentyna, Chile, Urugwaj)[5]. W Polsce znany był już w 1889 r.[3] Podano wiele jego stanowisk[7].

Jest wąskim oligofagiem pasożytującym na niektórych gatunkach roślin z rodziny astrowatych. Jego żywicielami są nagietki Calendula (nagietek polny C. arvensis, nagietek lekarski C. officinalis, nagietek drewniejący C.suffruticosa), różne gatunki dimorfoteki Dimorphoteca[2] i kosmosu Cosmos[8].

Przypisy

edytuj
  1. a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2022-11-21].
  2. a b Entyloma calendulae [online], Plant Parasites of Europe [dostęp 2022-11-21].
  3. a b c Sprawozdanie Komisji Fizjograficznej obejmujące pogląd na czynności dokonane w ciągu roku 1938, t. 73, Materiały do fizjografii kraju, Kraków 1938 [dostęp 2022-11-21].
  4. a b Janusz Błaszkowki, Mariusz Tadych, Tadeusz Madej, Przewodnik do ćwiczeń z fitopatologii, Szczecin: wyd. AR w Szczecinie, 1999, ISBN 83-87327-23-9.
  5. a b Entyloma calendulae [online], Descriptions of Fungi and Bacteria, październik 1994 [dostęp 2022-11-21].
  6. Występowanie Entyloma calendulae na świecie (mapa) [online], gbif.org [dostęp 2022-11-21].
  7. Wiesław Mułenko, Tomasz Majewski, Małgorzata Ruszkiewicz-Michalska, Wstępna lista grzybów mikroskopijnych Polski, Kraków: W. Szafer. Institute of Botany, PAN, 2008, ISBN 978-83-89648-75-4.
  8. Cosmos – Entyloma (White Smut) [online], UMass Extension Greenhouse Crops and Floriculture Program [dostęp 2022-11-21].