Enver Maloku
Pomóż nam go sprawdzić: oceń zgłoszoną nominację.
Enver Maloku (ur. 1954 w Bradashu, zm. 11 stycznia 1999 w Prisztinie) – jugosłowiański i kosowski pisarz oraz dziennikarz.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość | |
| Język | |
| Dziedzina sztuki |
Życiorys edytuj
Studiował literaturę na Uniwersytecie w Prisztinie[1]. Od 1979 do 1990 roku pracował w Radio Televizioni i Prishtinës, które wówczas zostało zamknięte przez władze jugosłowiańskie[2], a sam Maloku był tymczasowo aresztowany[1]. Następnie rozpoczął pracę w Centrum Informacyjnym Kosowa, którego był przewodniczącym od 1993 do śmierci w 1999 roku[3][1], jednocześnie należał do redakcji czasopisma Informatori[2]. Został uznany za głównego pisarza politycznego w Kosowie zarówno przez swoich zwolenników, jak i przeciwników[3]. Znalazł się na liście osób skazanych na śmierć przez Armię Wyzwolenia Kosowa[2].
W lipcu 1998 był ofiarą nieudanego zamachu na swoje życie[3]; w jego mieszkaniu w Prisztinie nieznany sprawca wystrzelił w jego stronę dwa naboje, z czego jeden trafił w balustradę balkonu[2].
11 stycznia 1999 został postrzelony w pobliżu swojego domu[3]; został przetransportowany do szpitala w Prisztinie, gdzie zmarł po południu tego samego dnia[2][1]. Według jugosłowiańskiej policji Maloku został zabity z broni półautomatycznej, a na miejscu zbrodni było trzech podejrzanych; sprawcy do dzisiaj pozostają niezidentyfikowani[1], jednak według należącego do Centrum Informacji Kosowa Ibrahima Berishy sprawcami nie byli Serbowie[2]. W pogrzebie Envera Maloku udział wzięło kilkaset osób, wśród których byli niektórzy żołnierze Armii Wyzwolenia Kosowa[2][1].
Sprawą śmierci Maloku zajęła się Organizacja Narodów Zjednoczonych w ramach misji UNMIK, następnie śledztwo było prowadzone przez funkcjonariusza EULEX, zostało ono jednak zamknięte w dniu 6 maja 2017 roku z powodu braku podstaw do wszczęcia postępowania[1]. W 2018 roku śledztwo jednak ponownie zostało wszczęte[1].
Był autorem książki pod tytułem Gjuha e stuhisë, wydaną pośmiertnie w 2002 roku przez wydawnictwo Faik Konica[3].
Odznaczenia i upamiętnienia edytuj
12 lipca 2005 roku odsłonięto w Prisztinie pomnik Envera Maloku, jego imieniem nazwano jedną z ulic w tymże mieście[1],
W 2015 roku prezydent Albanii Bujar Nishani pośmiertnie nadał mu Złoty Medal Orła, a rok później prezydent Kosowa Atifete Jahjaga uhonorowała go tytułem bohatera Kosowa[2].
Życie prywatne edytuj
Miał córkę Doruntinë, która była deputowaną do Zgromadzenia Kosowa[2].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e f g h i Jelena L. Petković: Intelligence interests involved in the investigation of the murder of journalist Enver Maloku. uns.org.rs, 2018-06-05. (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i Serbeze Haxhiaj: A Death Foretold: Kosovo Editor Killed Amid Political Unrest. last-despatches.balkaninsight.com. (ang.).
- ↑ a b c d e Muhamet Hamiti: Gjuha e stuhisë: Shkrimi i Enver Malokut. kosova.com, 2001-12-31. [dostęp 2007-02-09]. (alb.).