Eparchia magnitogorska
Eparchia magnitogorska – jedna z eparchii Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego, z siedzibą w Magnitogorsku. Wchodzi w skład metropolii czelabińskiej. Jej pierwszym ordynariuszem (od października 2012) był biskup magnitogorski i wierchnieuralski Innocenty (Wasiecki)[1]; funkcję tę pełnił do 30 sierpnia 2019 r.[2]. Obecnym (od 26 grudnia 2019 r.) zwierzchnikiem administratury jest biskup Zosima (Balin)[3].
_05.jpg) Sobór Wniebowstąpienia Pańskiego w Magnitogorsku | |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Siedziba | |
| Data powołania |
2012 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Metropolia | |
| Sobór | |
| Biskup diecezjalny |
biskup magnitogorski i wierchnieuralski Zosima (Balin) |
| Dane statystyczne | |
| Liczba dekanatów |
6 |
| Liczba klasztorów |
1 |
Położenie na mapie obwodu czelabińskiego  | |
Położenie na mapie Rosji  | |
 53°22′48,4″N 58°59′54,1″E/53,380111 58,998361
| |
| Strona internetowa | |
Eparchia powstała na mocy decyzji Świętego Synodu Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego z 26 lipca 2012, wydzielającej z eparchii czelabińskiej i złatoustowskiej dwie nowe: troicką oraz magnitogorską[4].
W skład eparchii wchodzi 6 dekanatów: pierwszy, drugi, agapowski, briediński, kartaliński i nagajbakski[5]. Na terenie eparchii działa też żeński monaster Świętych Symeona i Anny w Kyzylskim[5].
Przypisy edytuj
- ↑ Предстоятель Русской Церкви совершил великое освящение Никольского собора Покровского Хотькова монастыря и возглавил хиротонию архимандрита Иннокентия (Васецкого) во епископа Магнитогорского
- ↑ ЖУРНАЛЫ заседания Священного Синода от 30 августа 2019 года. patriarchia.ru, 30 sierpnia 2019. [dostęp 2019-08-31]. (ros.).
- ↑ ЖУРНАЛЫ заседания Священного Синода от 26 декабря 2019 года – ЖУРНАЛ № 149. patriarchia.ru, 26 grudnia 2019. [dostęp 2019-12-27]. (ros.).
- ↑ ЖУРНАЛЫ заседания Священного Синода от 26 июля 2012 года
- ↑ a b МАГНИТОГОРСКАЯ ЕПАРХИЯ – Приходы