Eparchia siewierodoniecka
Eparchia siewierodoniecka – jedna z eparchii Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego. Jej obecnym ordynariuszem jest metropolita siewierodoniecki i starobielski Nikodem (Baranowski), zaś funkcję katedry pełni sobór Narodzenia Pańskiego w Siewierodoniecku[1].
 Sobór Narodzenia Pańskiego w Siewierodoniecku | |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Siedziba |
Siewierodonieck |
| Data powołania |
2007 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Biskup diecezjalny |
metropolita siewierodoniecki i starobielski Nikodem (Baranowski) |
| Biskup pomocniczy |
biskup nowopskowski Irynarch (Tymczuk) |
| Dane statystyczne | |
| Liczba klasztorów |
3 |
Położenie na mapie obwodu ługańskiego  | |
Położenie na mapie Ukrainy  | |
 48°56′32,2″N 38°30′55,7″E/48,942278 38,515472
| |
| Strona internetowa | |
Eparchia została wydzielona z terytorium eparchii ługańskiej decyzją Świętego Synodu Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego z 31 maja 2007. Jurysdykcja administratury rozciąga się na miasta Lisiczańsk, Rubiżne, Siewierodonieck oraz rejony biłowodski, biłokurakyński, kremiński, markiwski, miłowski, nowopskowski, popasniański, swatowski i starobielski i trojicki[2].
Na terenie eparchii działają trzy klasztory: męskie – monaster św. Eliasza w Warwarowce i monaster św. Sergiusza z Radoneża w Kremennej oraz żeński – monaster Ikony Matki Bożej „Wszystkich Strapionych Radość” w Starobielsku[3].
Biskupi siewierodonieccy edytuj
- Serafin (Zaliznicki), 2007[2]
- Pantelejmon (Baszczuk), 2007[2]
- Hilary (Szyszkowski), 2007[4]
- Agapit (Bewcyk), 2007–2012[5]
- Pantelejmon (Poworozniuk), 2012–2013[6]
- Nikodem (Baranowski), od 2013[7]
Przypisy edytuj
- ↑ Сєверодонецька єпархія
- ↑ a b c СЕВЕРОДОНЕЦЬКА єпархія
- ↑ СЄВЕРОДОНЕЦЬКА єпархія
- ↑ Biogram biskupa na stronie Kościoła. [dostęp 2011-05-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-12-10)].
- ↑ Biogram biskupa na stronie Kościoła. [dostęp 2011-05-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-09-19)].
- ↑ Пантелеимон, епископ Северодонецкий и Старобельский (Поворознюк Василий Дмитриевич)
- ↑ Ж У Р Н А Л № 18