Era kenofityczna – era w dziejach rozwoju roślinności na Ziemi obejmująca interwał od początku późnej kredy do dziś.

Cechuje się dominacją na lądach roślin okrytonasiennych. Z roślin nagonasiennych liczne są iglaste, natomiast liściaste formy podupadają (miłorzębowe, sagowce) lub wymierają (paprocie nasienne, benetyty). Rośliny zarodnikowe (skrzypy, widłaki i paprocie) są reprezentowane podrzędnie.

Era kenofityczna występuje po erze mezofitycznej.

Bibliografia

edytuj
  • Aleksander Jachowicz, Sonia Dybova-Jachowicz, Paleobotanika, Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, 1994, OCLC 804113733.