Eryk z Lade
Eryk z Lade (zm. ok. 1023) – jarl Lade, earl Northumbrii, nieślubny syn władcy norweskiego Haakona Sigurdssona.
| ||
| ||
| jarl Lade | ||
| Okres | od 995 do ok. 1023 | |
| earl Northumbrii | ||
| Okres | od 1016 do ok. 1023 | |
| Dane biograficzne | ||
| Dynastia | dynastia z Lade | |
| Data śmierci | ok. 1023 | |
| Ojciec | Haakon Sigurdsson | |
| Matka | nieznana z imienia | |
| Żona | Gyda duńska | |
| Dzieci | Haakon Eiriksson | |
ŻyciorysEdytuj
W 995 ojciec Eryka Haakon Sigurdsson został zamordowany, a władzę w Norwegii przejął Olaf I Tryggvason[1]. Eryk wraz z bratem Swenem uciekli do Szwecji na dwór króla Eryka Zwycięskiego, a po jego śmierci szukali pomocy u władcy Danii Swena Widłobrodego. Najprawdopodobniej między 995 a 1000[2] Eryk poślubił córkę króla duńskiego Gydę, z którą miał syna Haakona.
W 1000 Eryk uczestniczył u boku króla Swena w bitwie w Øresundzie przeciw oddziałom Olafa Tryggvasona[3]. W latach 1015–1016 brał udział w wyprawie króla duńskiego Kanuta do Anglii, która zakończyła się zdobyciem przez niego angielskiej korony. Eryk otrzymał wówczas tytuł earla Northumbrii[4]. Po raz ostatni Eryk pojawia się w źródłach pod rokiem 1023 i najprawdopodobniej zmarł wkrótce po tej dacie[5].
PrzypisyEdytuj
BibliografiaEdytuj
- Morawiec J., Knut Wielki. Król Anglii, Danii i Norwegii (ok. 995–1035), Wydawnictwo Avalon, Kraków 2013, ISBN 978-83-7730-070-1, s. 52–57, 85–89, 106–108, 114–118, 124–125, 137–138.