Espadarana

rodzaj płaza bezogonowego

Espadaranarodzaj płazów bezogonowych z podrodziny Centroleninae w rodzinie szklenicowatych (Centrolenidae).

Espadarana[1]
Guayasamin, Castroviejo-Fisher, Trueb, Ayarzagüena, Rada & Vilà, 2009[2]
Ilustracja
Przedstawiciele rodzaju – para szklenic nikaraguańskich podczas ampleksusu
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

płazy

Rząd

płazy bezogonowe

Rodzina

szklenicowate

Podrodzina

Centroleninae

Rodzaj

Espadarana

Typ nomenklatoryczny

Centrolenella andina Rivero, 1968

Gatunki

zobacz opis w tekście

Zasięg występowania

edytuj

Rodzaj obejmuje gatunki występujące na wzniesieniach poniżej 2500 m n.p.m. na nizinach i górach Ameryki Środkowej (Honduras, Nikaragua, Kostaryka i Panama), nizinach w rejonie Oceanu Spokojnego w Kolumbii i Ekwadorze oraz lasy mgliste w Andach w Kolumbii, i Cordillera de Mérida oraz Serranía de Perijá w Wenezueli[3].

Systematyka

edytuj

Etymologia

edytuj

Espadarana: nazwa honoruje Marcosa Jiméneza de la Espadę (1831–1898), hiszpańskiego zoologa, herpetologa, podróżnika i pisarza; nazwa powstała z połączenia hiszp. espada „miecz” (w aluzji do wyglądu kręgosłupów dorosłych samców z tego rodzaju) oraz łac. rana „żaba”[4].

Podział systematyczny

edytuj

Do rodzaju należą następujące gatunki[3]:

Przypisy

edytuj
  1. Espadarana, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. Guayasamin i in. 2009 ↓, s. 33.
  3. a b D. Frost: Espadarana Guayasamin, Castroviejo-Fisher, Trueb, Ayarzagüena, Rada, and Vilà, 2009. [w:] Amphibian Species of the World 6.0, an Online Reference [on-line]. American Museum of Natural History. [dostęp 2019-12-24]. (ang.).
  4. Guayasamin i in. 2009 ↓, s. 34.
  5. Praca zbiorowa: Zwierzęta: encyklopedia ilustrowana. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005, s. 440. ISBN 83-01-14344-4.

Bibliografia

edytuj