Eszbal (hebr. אשבל; ang. Eshbal) – kibuc położony w Samorządzie Regionu Misgaw, w Dystrykcie Północnym, w Izraelu. Członek Ruchu Kibuców (Ha-Tenu’a ha-Kibbucit).

Eszbal
‏אשבל‎
Ilustracja
Widok kibucu Eszbal
Państwo

 Izrael

Dystrykt

Północny

Poddystrykt

Akka

Samorząd Regionu

Misgaw

Wysokość

272 m n.p.m.

Populacja (2011)
• liczba ludności


91

Nr kierunkowy

+972 4

Kod pocztowy

20198

Położenie na mapie Dystryktu Północnego
Mapa konturowa Dystryktu Północnego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Eszbal”
Położenie na mapie Izraela
Mapa konturowa Izraela, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Eszbal”
Ziemia32°52′36,48″N 35°18′21,96″E/32,876800 35,306100
Strona internetowa

Położenie edytuj

Kibuc Eszbal jest położony na wysokości 272 metrów n.p.m. w północnej części Dolnej Galilei. Leży u podnóża wzgórza Giwat Karad (384 m n.p.m.) na północnym skraju Doliny Sachnin. Na północny wschód od kibucu teren mocno opada do wadi strumienia Hilazon. W otoczeniu kibucu Eszbal znajdują się miasto Sachnin, miejscowość Dejr Channa, kibuc Lotem, wsie komunalne Juwalim, Szoraszim, Eszchar i Ma’ale Cewijja, oraz wioski arabskie Arab al-Na’im i Chusnija.

Podział administracyjny edytuj

Eszbal jest położony w Samorządzie Regionu Misgaw, w Poddystrykcie Akka, w Dystrykcie Północnym Izraela.

Demografia edytuj

Stałymi mieszkańcami kibucu są wyłącznie Żydzi. Tutejsza populacja jest świecka[1][2]:


Źródło danych: Central Bureau of Statistics.

Historia edytuj

 
Widok na kibuc Eszbal. W tle widoczne miasto Sachnin i Stadion Doha
 
Ekologiczny park w kibucu Eszbal

Kibuc został założony w 1979 roku w ramach rządowego projektu Perspektywy Galilei, którego celem było wzmocnienie pozycji demograficznej społeczności żydowskiej na północy kraju. Pierwotnie była to paramilitarna placówka będąca częścią programu Nachal, w którym mieszkańcy osiedli łączyli pracę rolniczą ze służbą wojskową. W 1997 roku osada została przekształcona w cywilny kibuc, który koncentrował się na działalności edukacyjnej skierowanej głównie do młodych wyobcowanych społecznie żydowskich imigrantów[3]. Po wybuchu intifady Al-Aksa, w październiku 2000 roku w kibucu utworzono specjalny instytut edukacji religijnej i etnicznej tolerancji Merkaz Kijum Meszutaf (hebr. מרכז קיום משותף)[4].

Nazwa edytuj

Nazwa kibucu jest hebrajską nazwą powszechnej w tej okolicy rośliny - czyśćca (Stachys L.).

Edukacja edytuj

Kibuc utrzymuje przedszkole. Starsze dzieci są dowożone do szkoły podstawowej we wsi Gilon. Na zachód od kibucu wybudowano centrum edukacyjne Merkaz Kijum Meszutaf, które realizuje różne projekty edukacyjne i kulturalne dla młodzieży żydowskiej, arabskiej i beduińskiej. Codziennie w zajęciach uczestniczy około 4 tys. młodych ludzi. Są tutaj organizowane seminaria, wykłady, warsztaty, zajęcia nauki muzyki i tańca, sportowe i filmowe. Jest basen pływacki, sala sportowa z siłownią i boiska sportowe. Celem działalności ośrodka jest pokojowe współistnienie różnych grup etnicznych i religijnych w społeczeństwie izraelskim. W tym celu kształceni są młodzi ludzie, którzy mają później zająć miejsce lokalnych liderów w swoich społecznościach, rozszerzając te idee wokół siebie. Przy ośrodku działa internat, w którym mieszkają głównie żydowscy imigranci z Etiopii (felaszowie), mający trudności z asymilacją w izraelskim społeczeństwie[5]. Jest tu także Szkoła Żydowsko-Arabska Galil[6].

Gospodarka edytuj

Gospodarka kibucu opiera się na edukacji. Część mieszkańców dojeżdża do pracy w pobliskich strefach przemysłowych.

Transport edytuj

Z kibucu wyjeżdża się lokalną drogą prowadzącą w kierunku północno-zachodnim, a następnie zachodnim. Po minięciu wiosek komunalnych Eszchar i Juwalim dojeżdża się do skrzyżowania z drogą nr 784, którą jadąc na południe dojeżdża się do skrzyżowania z drogą nr 805 między miastem Sachnin a wsią Segew, lub jadąc na północ dojeżdża się do wsi Szoraszim i dalej do miasta Karmiel.

Przypisy edytuj

  1. Dane statystyczne z lat 1948-1995. [w:] Israel Central Bureau of Statistics [on-line]. [dostęp 2013-06-01]. (hebr.).
  2. Dane statystyczne z lat 2001-2009. [w:] Israel Central Bureau of Statistics [on-line]. [dostęp 2013-06-01]. (hebr.).
  3. Eshbal. [w:] Rom Galil [on-line]. [dostęp 2013-06-01]. (hebr.).
  4. Eshbal. [w:] Bet Alon [on-line]. [dostęp 2013-06-01]. (hebr.).
  5. Eshbal. [w:] Galil Net [on-line]. [dostęp 2013-06-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-06)]. (hebr.).
  6. The Galilee School. [w:] Center for Jewish Arab Education in Israel [on-line]. [dostęp 2013-06-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-06-17)]. (hebr.).

Linki zewnętrzne edytuj