Eugeniusz Dąbrowski (podporucznik)
Eugeniusz Dąbrowski ps. „Pliszka”, „Gienek” (ur. 15 maja 1923 w Bojanowie, zm. 24 listopada 1996 we Wrocławiu) – żołnierz Armii Krajowej, kawaler Krzyża Srebrnego Orderu Virtuti Militari.
 porucznik
| |
| Data i miejsce urodzenia |
15 maja 1923 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
24 listopada 1996 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1943–1946 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
dowódca plutonu |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
   
| |
Życiorys
edytujUrodził się w rodzinie Tomasza i Marii z d. Piskorowska[1]. Uczeń gimnazjum w Tarnobrzegu. Podczas okupacji niemieckiej w 1941 żołnierz oddziału partyzanckiego „Jędrusie” z którym brał udział w licznych akcjach dywersyjnych, m.in. w Opatowie (12.03.1943), Mielcu (29.03.1943)[1].
Od marca 1944 awansowany do stopnia plutonowego podchorążego po ukończeniu kursu podchorążych AK[1]. Podczas akcji „Burza” w składzie 2 pułku piechoty AK jako dowódca plutonu[1].
„Za udział w akcji „Burza” został odznaczony Orderem Virtuti Militari”[1].
Po przejściu frontu sowieckiego w okolicach Tarnobrzega brał udział w akcjach przeciwko reżimowi komunistycznemu. Był członkiem WiN i DSZ obwód tarnobrzeski oraz Biura Informacji i Propagandy (BIP) AK, używając pseudonimów „Pliszka” i „Gienek”[1].
W maju 1946 aresztowany i skazany na 5 lat więzienia, po roku został zwolniony w wyniku amnestii[1]. Zamieszkał następnie we Wrocławiu gdzie pracował w NBP. Zmarł we Wrocławiu, pochowany na cmentarzu w Tarnobrzegu[1].
Życie rodzinne
edytujŻonaty z Bronisławą z d. Matusiak. Mieli dwie córki[1].
Ordery i odznaczenia
edytuj- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 12971[1]
- Krzyż Walecznych[1]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski[1]
- Krzyż Armii Krajowej[1]
Przypisy
edytujBibliografia
edytuj- Bogusław Polak (red.): Konspiracja 1939–1945, część 1 (redakcja naukowa Bogusław Polak). T. V. Koszalin: Wyd. Uczelniane Politechniki Koszalińskiej, 1999. ISBN 83-87424-98-6.