Eutymiusz (Sczastniew)

Eutymiusz, imię świeckie Fiodor Dormidontowicz Sczastniew (ur. w lutym 1839, zm. 27 grudnia 1912^?/9 stycznia 1913) – rosyjski biskup prawosławny.

Eutymiusz

Fiodor Sczastniew
Biskup jenisejski i krasnojarski
Kraj działania	Imperium Rosyjskie
Data urodzenia	luty 1839
Data śmierci	9 stycznia 1913
Biskup jenisejski i krasnojarski
Okres sprawowania	1898–1912
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny
Śluby zakonne	1893
Diakonat	1860
Prezbiterat	1860
Chirotonia biskupia	17 listopada 1896

Sukcesja apostolska

Data konsekracji	17 listopada 1896
Współkonsekrowani biskupi Jan (Smirnow) 11 maja 1908 Melecjusz (Zaborowski) 21 listopada 1908

Był synem kapłana prawosławnego. W 1858 ukończył seminarium duchowne w Niżnym Nowogrodzie. Dwa lata później został wyświęcony na kapłana (jako mężczyzna żonaty) i podjął pracę duszpasterską w cerkwi Wniebowstąpienia Pańskiego w Tieriuszewie (gubernia niżnonowogrodzka) i służył w niej przez kolejne 33 lata. W Tieriuszewie brał udział w organizacji trzech szkół, w pierwszej z nich, szkole ludowej, był w niej nauczycielem i katechetą. Przez osiemnaście lat był dziekanem IV dekanatu w ujeździe nowogrodzkim. W 1875 zmarła jego żona, pozostawiając trzyletniego syna. W 1892 ks. Sczastniew otrzymał godność protoprezbitera. Rok później, idąc za radą arcybiskupa niżnonowogrodzkiego Włodzimierza, złożył wieczyste śluby mnisze, przyjmując imię zakonne Eutymiusz. Natychmiast potem został przełożonym monasteru Przemienienia Pańskiego w Arzamasie. Przebywał w nim jednak tylko dwa lata, gdyż w czerwcu 1895 Świątobliwy Synod Rządzący przeniósł go do pracy duszpasterskiej w eparchii petersburskiej.

17 listopada 1896 miała miejsce jego chirotonia na biskupa nowogrodzko-siewierskiego, wikariusza eparchii czernihowskiej. Dwa lata później objął jako ordynariusz katedrę jenisejską i krasnojarską. Kierował nią do 1912; dwa lata wcześniej stracił wzrok, mimo to pozostał na urzędzie.