FC Enotria 1908

włoski klub piłki nożnej

FC Enotria 1908włoski klub piłkarski, mający swoją siedzibę w mieście Mediolan, na północy kraju.

Enotria Mediolan
FC Enotria 1908
Pełna nazwa

Football Club Enotria 1908

Barwy

         

Data założenia

1908

Debiut w najwyższej lidze

1919

Liga

Terza Categoria

Państwo

 Włochy

Adres

Via Carlo Cazzaniga 26
20132 Milano

Stadion

Campo sportivo Via Cazzaniga, Milano

Prezes

Paolo Monti

Trener

Achille Villa

Stroje
domowe
Stroje
wyjazdowe

Historia edytuj

Chronologia nazw:

  • 1908: Associazione Calcio Enotria
  • 1919: Enotria Goliardo F.B.C. - po fuzji z Insubria Goliardo
  • 1925: Associazione Calcio Enotria
  • 1928: Enotria Foot-Ball Club
  • 1931: Società Sportiva Enotria Nuova
  • 1936: Società Sportiva Enotria Magna
  • 1937: klub zawiesił działalność
  • 1949: klub podzielił się na Società Sportiva Enotria i Associazione Calcio Enotria Goliardo
  • 1955: Foot-Ball Club Enotria 1908 - po fuzji klubów SS Enotria i AC Enotria Goliardo
  • 2012: Foot-Ball Club Dilettantistico Enotria 1908

Piłkarski klub AC Enotria został założony w Mediolanie we wrześniu 1908 roku[1] przez grupę studentów z Porta Romana. Wiosną 1914 roku zespół uczestniczył w swoim pierwszym oficjalnym turnieju Trofeo Primi Calci, grając na boisku na rogu via Colletta i via Friuli (blisko Piazzale Lodi). Po ogrodzeniu boiska przy Via Colletta, w sezonie 1914/15 zespół startował Promozione Lombarda. Zabrakło jednego punktu aby zakwalifikować się z grupy B do finału Lombardo. Po przerwie związanej z I wojną światową klub połączył się z Insubria Goliardo i w sezonie 1919/20 jako Enotria Goliardo F.B.C. po wyeliminowaniu Pro Patrii startował w Prima Categoria, gdzie najpierw zajął drugie miejsce w grupie B lombarda i awansował do półfinałów. Zakończył rozgrywki na ostatniej szóstej lokacie w grupie C i nie zakwalifikował się do rundy finałowej mistrzostw. W następnym sezonie 1920/21 znów startował w Prima Categoria, ale po zajęciu ostatniego czwartego miejsca w grupie F lombarda został wyeliminowany z dalszych rozgrywek. W 1921 powstał drugi związek piłkarski. C.C.I., w związku z czym mistrzostwa prowadzone osobno dla dwóch federacji. Klub zdecydował się pozostać w szeregach F.I.G.C., ale przez brak kosztów był zmuszony sprzedać wielu piłkarzy. W sezonie 1921/22 najpierw zwyciężył w grupie C Prima Categoria Lombarda (pod egidą F.I.G.C.), ale potem zajął ostatnie czwarte miejsce w finale Lombarda i odpadł z dalszych rozgrywek. W 1922 po kompromisie Colombo był zmuszony grać w playoffs przeciwko Libertas Firenze. Po przegranej 1:2 został oddelegowany do Seconda Divisione. Jednak nie przystąpił do rozgrywek w drugiej dywizji, a występował potem w rozgrywkach regionalnych Lombardii. Przed II wojną światową klub odtworzono cztery razy. W 1925 jako AC Enotria startował w Prima Categoria regionalnych mistrzostw Mediolanu. W 1928 zmienił nazwę na Enotria Foot-Ball Club, a w 1931 na Società Sportiva Enotria Nuova. W ostatnim swoim sezonie 1936/37 przed II wojną światową występował jako Società Sportiva Enotria Magna w Seconda Categoria Sezione Propaganda Milanese. Potem klub zawiesił działalność.

Po zakończeniu II wojny światowej klub został reorganizowany. Latem 1949 klub podzielił się na dwa kluby: Società Sportiva Enotria i Associazione Calcio Enotria Goliardo. W 1955 nastąpiła fuzja klubów SS Enotria i AC Enotria Goliardo, w wyniku czego powstał Foot-Ball Club Enotria 1908, który w 2012 roku przyjął nową nazwę Foot-Ball Club Dilettantistico Enotria 1908.

Sukcesy edytuj

Trofea międzynarodowe edytuj

Nie uczestniczył w rozgrywkach europejskich (stan na 31-12-2016).

Trofea krajowe edytuj

  Zdobyte trofea w rozgrywkach Włoch (stan na: 31-05-2017)
Rozgrywki Osiągnięcie Razy Sezon(y)
 
Mistrzostwo
I miejsce 0
II miejsce 0
III miejsce 0
6.miejsce 1 1919/20 (półfinał C)
 
Puchar
zdobywca 0
finalista 0
1.runda (1/32f.) 1 1922

II liga
I miejsce 0
II miejsce 0
III miejsce 0

Stadion edytuj

Klub rozgrywa swoje mecze domowe na boisku piłkarskim Campo sportivo Via Cazzaniga w Mediolanie, który może pomieścić 1500 widzów.

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj