Fadil Hoxha
Fadil Hoxha (serb. Фадиљ Хоџа, Fadilj Hodža; ur. 15 maja 1916 w Djakowicy, zm. 23 kwietnia 2001 w Prisztinie) – jugosłowiański polityk, żołnierz NOVJ, bohater narodowy Jugosławii.
 Fadil Hoxha (1943 lub 1944) | |
| Data i miejsce urodzenia |
15 maja 1916 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
23 kwietnia 2001 |
| Przewodniczący Zgromadzenia Socjalistycznej Prowincji Autonomicznej Kosowo | |
| Okres |
od 11 lipca 1945 |
| Przynależność polityczna |
Komunistyczna Partia Kosowa (do 1952), Związek Komunistów Kosowa (od 1952) |
| Poprzednik |
Mehmed Hoxha (jako przewodniczący Ludowego Komitetu Wyzwolenia Socjalistycznej Prowincji Autonomicznej Kosowo) |
| Następca | |
| Okres |
od 24 czerwca 1967 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Przewodniczący Rady Wykonawczej Ludowego Komitetu Socjalistycznej Prowincji Autonomicznej Kosowo | |
| Okres |
od 1945 |
| Przynależność polityczna |
Komunistyczna Partia Kosowa (do 1952), Związek Komunistów Kosowa (od 1952) |
| Poprzednik |
urząd utworzony |
| Następca |
on sam jako przewodniczący Rady Wykonawczej Socjalistycznej Prowincji Autonomicznej Kosowo |
| Przewodniczący Rady Wykonawczej Socjalistycznej Prowincji Autonomicznej Kosowo | |
| Okres |
od lutego 1953 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik |
on sam jako przewodniczący Rady Wykonawczej Ludowego Komitetu Socjalistycznej Prowincji Autonomicznej Kosowo |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
       
| |
Był uważany przez indyjskiego dziennikarza Krishnę Moorthy’ego za dalekiego krewnego Envera Hodży[1].
Życiorys edytuj
W 1932 roku wyjechał do Albanii, gdzie uczył się w szkołach w Szkodrze i Elbasanie; naukę ukończył w 1940 roku[2].
We wrześniu 1942 pełnił funkcję komisarza politycznego w pierwszym oddziale partyzanckim złożonym z Albańczyków, który powstał na terytorium Kosowa i przyjął imię Zenela Ajdiniego[3]. Od listopada był dowódcą oddziału, który podporządkował się lokalnym strukturom Komunistycznej Partii Jugosławii. W kwietniu 1943 został mianowany szefem sztabu Narodowej Armii Wyzwolenia Jugosławii na terytorium Kosowa i Metochii[4].
Po II wojnie światowej nadal angażował się w politykę; od 11 lipca 1945 do 20 lutego 1953 i od 24 czerwca 1967 do 7 maja 1969 był głową Socjalistycznej Prowincji Autonomicznej Kosowo, jednocześnie od lutego 1945 do czerwca 1963 był szefem kosowskiego rządu[a][5][6].
Sprzeciwiał się protestom w Kosowie z 1981 roku[5].
W 1985 roku wycofał się z działalności politycznej[5].
Uwagi edytuj
- ↑ Od 1945 do lutego 1953 jako przewodniczący Rady Wykonawczej Ludowego Komitetu; od lutego 1953 do czerwca 1963 jako przewodniczący Rady Wykonawczej.
Przypisy edytuj
- ↑ Moorthy 1980 ↓, s. 29.
- ↑ Dervishi 2016 ↓, s. 185.
- ↑ Б. Бошковић. Преглед специфичности народноослободилачког покрета на Косову и Метохији (1941 – 1945. године). „Космет”, s. 233, 1991.
- ↑ Hakif Bajrami. Përpjekjet e Komitetit Krahinor të PK-së për përfshirjen e masave në LNÇ në Kosovë (1941-1945). „Godišnjak Arhiva Kosova”, s. 129, 1980-1981.
- ↑ a b c Index Ho-Hy. rulers.org. (ang.).
- ↑ Kosovo. worldstatesmen.org. (ang.).
Bibliografia edytuj
- Krishna Moorthy, After Tito What?, 1980.
- Kastriot Dervishi, Lëvizja komuniste në vitet 1924-1944 dhe formimi i PKSH-së, 2016, ISBN 978-9928-106-38-4.