Fairey Spearfish
Fairey Spearfish – brytyjski samolot torpedowy z końca II wojny światowej. Był to największy samolot używany na lotniskowcach przez Siły Powietrzne Marynarki Wojennej Wielkiej Brytanii. Wyprodukowano zaledwie 5 maszyn.
 Fairey Spearfish w locie | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ | |
| Konstrukcja |
metalowa |
| Załoga |
2 osoby |
| Historia | |
| Data oblotu | |
| Lata produkcji | |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
silnik Bristol Centaurus-57 |
| Moc |
2585 KM |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
18,3 m |
| Długość |
13,7 m |
| Wysokość |
4,9 m |
| Powierzchnia nośna |
49,2 m² |
| Masa | |
| Własna |
5640 kg |
| Startowa |
10000 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
480 km/h |
| Prędkość przelotowa |
415 km/h |
| Prędkość wznoszenia |
8,74 m / s |
| Pułap |
7200 m |
| Zasięg |
1440 km |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 4 x karabin maszynowy wz. Browning M2 kal. 12,7 mm
16 rakiet niekierowanych 907 kg bomb | |
| Użytkownicy | |
| Wielka Brytania | |
Historia edytuj
Spearfish został zaprojektowany przez wytwórnię Fairey Aviation zgodnie z zaleceniami Ministerstwa Sił Powietrznych. Do budowy samolotu wykorzystano doświadczenia z niepowodzeń jakie wniknęły przy pracy z samolotem Fairey Barracuda. Spearfish miał o wiele silniejszy silnik (2585 KM – Bristol Centaurus-57 oraz posiadał radar do zwalczania okrętów podwodnych (w Barracudzie były problemy ze stabilnością pracy z radarem). Komplikacje z budową nowego silnika doprowadziły do opóźnień w lotach pierwszego prototypu. Oblot odbył się 5 lipca 1945 roku. Wojna na Pacyfiku dobiegała końca więc prace nad projektem zostały zaniechane po wybudowaniu zaledwie 5 maszyn.
Literatura edytuj
- Taylor H.A., Fairey aircraft since 1915, Putnam 1974
Bibliografia edytuj
- Fleet Air Arm Fairey Spearfish (ang.). fleetairarmarchive.net. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-09-03)].