Falkenštejn (pol. Falkensztejn, niem. Falkenstein) – zamek położony na skale na Wyżynie Dieczyńskiej (Děčínská vrchovina) w północnych Czechach.

Szczelna między skałami, którą prowadzi droga do zamku

Położenie

edytuj

Zamek skalny znajduje się w północnych Czechach, na obszarze Parku Narodowego Czeska Szwajcaria (NP České Švýcarsko), na skałach południowego zbocza wzniesienia (Havraní skála), w północno-wschodniej części Wyżyny Dieczyńskiej, około 0,5 km na północny wschód od centrum miejscowości Jetřichovice w powiecie (okres) Děčín.

Zamek usytuowany jest na piaskowcowych skałach, droga na górny poziom zamku prowadzi szczelinami między skałami. W środku wysokości na skalnym występku w załomie, znajduje się studnia wydrążona na planie okręgu. Na górnym poziomie zamku znajduje się obszerna wnęka w skale z wyciosanym oknem oświetlającym wnętrze, która łączy się z sąsiednim pomieszczeniem z niszą w skale, służącym dawniej jako zamkowa kaplica. Zabudowania zamku spoczywały na drewnianych belkach zamocowanych w wykutych w skale otworach, oraz wykorzystano naturalne występy i płaskie powierzchnie skały. Wejście na górny poziom zamku umożliwiał system schodów, który zaczynał się wysoko nad poziomem. Dostęp do poziomu schodów umożliwiały drabiny, które w czasie ataku wroga były wciągane na wyższy poziom zamku.

Historia

edytuj

Według prac archeologicznych zamek został prawdopodobnie założony pod koniec XIII wieku przez ród Michaloviców jako zamek obronny. Pierwsza pisemna wzmianka o zamku na skale odnotowana jest w miejskich księgach miasta Česká Kamenice i pochodzi z 1395 roku. Z początkiem XV wieku zamek wraz z całym czeskokamienickim państwem kupił Hynek Berka z Dubé. W 1428 roku zamek przeszedł pod władanie Vartemberka. W tym czasie na zamku urzędował hetman Mikeš Blekta. W 1444 roku zamek był oblężony, po czym podupadł na znaczeniu. Późniejsza wzmianka pochodzi z 1457 roku. W 1852 księżna Vilemína Kinská umożliwiła dostęp do zamku dla turystów.