Felix Sturm
Felix Sturm, właśc. Adnan Ćatić (ur. 31 stycznia 1979 w Leverkusen) – niemiecki pięściarz pochodzenia bośniackiego, były zawodowy mistrz świata organizacji WBA i WBO w kategorii średniej (do 160 funtów).
| |||
| |||
| Pseudonim | "The Fighter" | ||
| Data i miejsce urodzenia | 31 stycznia 1979 Leverkusen | ||
| Wzrost | 181 cm | ||
| Styl walki | praworęczny | ||
| Kategoria wagowa | średnia | ||
| Bilans walk zawodowych[a] | |||
| Liczba walk | 48 | ||
| Zwycięstwa | 40 | ||
| Przez nokauty | 18 | ||
| Porażki | 5 | ||
| Remisy | 3 | ||
| Nieodbyte | 1 | ||
| |||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||
| |||||||||||||
Spis treści
Kariera amatorskaEdytuj
Jest dwukrotnym amatorskim mistrzem Niemiec w kategorii lekkośredniej (z 1998 i 1999). Zdobył złoty medal Mistrzostw Europy w Tampere w 2000. W tym samym roku reprezentował Niemcy na Igrzyskach Olimpijskich w Sydney. Przegrał tam w swojej trzeciej walce z Jermainem Taylorem.
Kariera zawodowaEdytuj
Na zawodowstwo przeszedł w styczniu 2001. Już w swojej dziewiętnastej walce, 13 września 2003, zdobył tytuł mistrza świata WBO, pokonując na punkty po niejednogłośnej decyzji sędziów Héctora Velazco. Sturm wystąpił w pojedynku w zastępstwie Berta Schenka, który zrezygnował z walki z powodu choroby. O tym że będzie walczył o pas mistrzowski, dowiedział się dwa dni przed pojedynkiem[1]. Sturm zdołał obronić swój tytuł zaledwie raz, po czym 5 czerwca 2004 stracił go przegrywając na punkty po wyrównanej walce z Oscarem de la Hoya[2].
Sturm wygrał następne trzy walki, m.in. znokautował dwóch byłych mistrzów świata: WBC – Hacine Cherifi (w trzeciej rundzie)[3] i WBO – Berta Schenka (w rundzie drugiej)[4], a następnie, 18 czerwca 2005, pokonał na punkty w pojedynku eliminacyjnym WBA Jorge Sendrę[5].
11 marca 2006 zdobył tytuł mistrza świata WBA, pokonując na punkty Maselino Masoe[6]. Stracił go już w następnym pojedynku, 15 lipca 2006, w którym przegrał przez techniczny nokaut w dziesiątej rundzie z Javierem Castillejo[7]. 28 kwietnia 2007 doszło do walki rewanżowej między tymi pięściarzami. Tym razem wygrał Sturm i odzyskał utracony wcześniej pas mistrzowski[8].
W 2007 walczył jeszcze dwukrotnie. W czerwcu pokonał na punkty Noé Gonzáleza Alcobę[9]. Cztery miesiące później zaledwie zremisował z Amerykaninem Randy Griffinem[10].
5 kwietnia 2008 pokonał przez techniczny nokaut w siódmej rundzie Jamie Pittmana. Australijczyk wcześniej dwukrotnie był liczony – w piątej i szóstej rundzie[11]. Trzy miesiące później doszło do pojedynku rewanżowego z Griffinem – Sturm pokonał Amerykanina jednogłośnie na punkty[12]. W ostatnim pojedynku w 2008 pokonał zdecydowanie na punkty swojego rodaka Sebastiana Sylvestra[13].
W kolejnej obronie Sturm zmierzył się z Japończykiem Koji Sato. Walka miała jednostronny przebieg i zakończyła się zwycięstwem Niemca przez techniczny nokaut w siódmej rundzie[14]. 11 lipca 2009 pokonał jednogłośnie na punkty Khorena Gevora[15]. 13 kwietnia 2012 pokonał przez poddanie w ósmej rundzie Sebastana Zbika[16]
1 lutego 2013 roku w pojedynku o prawo walki do mistrzostwa świata IBF, Sturm zmierzył się z Australijczykiem Samem Solimanem. Sturm mimo iż był ogromnym faworytem, to przegrał pojedynek z Solimanem jednogłośnie na punkty. Jakiś czas później, Solimanowi został przedstawiony zarzut dopingu, co potwierdziły badania antydopingowe. Walka została uznana za nieodbytą, ale federacja IBF nie zmieniła swojej decyzji i pozostawiła Australijczyka oficjalnym pretendentem. 6 lipca zmierzył się z reprezentantem Czarnogóry, niepokonanym Predragiem Radoseviciem. Sturm zwyciężył przez techniczny nokaut w czwartej rundzie, mając wcześniej trzykrotnie rywala na deskach.
8 listopada 2014 w Stuttgarcie zmierzył się z dwukrotnym mistrzem świata kategorii super średniej, naturalizowanym rodakiem Robertem Stieglitzem (47-4-1, 27 KO). Po dwunastu rundach sędziowie punktowali na remis (113:115, 115:113 i 114:114)[17].
9 maja 2015 w Frankfurcie przegrał niejednogłośnie na punkty 112:117, 116:112 i 110:118 z Rosjaninem Fiodorem Czudinowem (13-0, 10 KO), walkę o pas WBA wagi super średniej w wersji Regular[18].
20 lutego 2016 w Oberhausen doszło do rewanżu z Fiodorem Czudinowem, gdzie po kontrowersyjnym wyniku 114:114, 115-113 i115-113 Felix Sturm został po raz piąty mistrzem świata.[19]
PrzypisyEdytuj
- ↑ Boxing Encyclopedia (ang.). [dostęp 12.05.2009].
- ↑ Frank Lotierzo: Here We Go Again: De La Hoya Doesn't Convince All (ang.). EastSideBoxing.com. [dostęp 12.05.2009].
- ↑ Fabian Weber: Felix Sturm KO’s Cherifi (ang.). EastSideBoxing.com. [dostęp 12.05.2009].
- ↑ Felix Sturm KO's Schenk, Dimitrenko comes back from knockdown (ang.). EastSideBoxing.com. [dostęp 12.05.2009].
- ↑ Sturm and Drews score victories in Croatia (ang.). EastSideBoxing.com. [dostęp 12.05.2009].
- ↑ Fritz Drexel: Sturm Wins Yet Fails To Impress (ang.). EastSideBoxing.com. [dostęp 12.05.2009].
- ↑ Fritz Drexel: Felix Sturm – Javier Castillejo: Is Sturm a Limited Fighter? (ang.). EastSideBoxing.com. [dostęp 12.05.2009].
- ↑ Miguel Velasco: Sturm Decisions Castillejo and regains his World Title (ang.). EastSideBoxing.com. [dostęp 12.05.2009].
- ↑ Sturm retains WBA middleweight title with unanimous decision over Alcoba (ang.). ESPN.com. [dostęp 12.05.2009].
- ↑ Sturm retains WBA title with draw against Griffin (ang.). ESPN.com. [dostęp 12.05.2009].
- ↑ Felix Sturm ends one-sided WBA defense against Jamie Pittman in seventh round (ang.). USA Today. [dostęp 12.05.2009].
- ↑ Sturm beats Griffin, draw to retain WBA middleweight (ang.). The China Post. [dostęp 12.05.2009].
- ↑ Jason Peck: The Real Sturm Finally Showed…What Next for the Middleweight Division? (ang.). EastSideBoxing.com. [dostęp 18.11.2008].
- ↑ Karl Freitag: Sturm, Balzsay KO foes! (ang.). Fightnews.com. [dostęp 12.05.2009].
- ↑ Karl Freitag, Alexey Sukachev: Sturm retains WBA title! (ang.). Fightnews.com, 11.07.2009. [dostęp 2010-05-05].
- ↑ Sturm zastopował Zbika (pol.). ringpolska.pl.
- ↑ Stieglitz i Sturm na remis (pol.). Bokser.org. [dostęp 6 kwietnia 2015].
- ↑ Czudinow zaskoczył Sturma! (pol.). Bokser.org, 9 maja 2015. [dostęp 9 maja 2015].
- ↑ Redakcja, STURM PO RAZ PIĄTY MISTRZEM ŚWIATA!, www.bokser.org [dostęp 2016-12-05].