Ferdinand Roybet (ur. 12 kwietnia 1840 w Uzès, zm. 10 kwietnia 1920 w Paryżu) – francuski malarz i grawer.

Ferdinand Roybet
Ilustracja
Ferdinand Roybet
Data i miejsce urodzenia

12 kwietnia 1840
Uzès

Data i miejsce śmierci

10 kwietnia 1920
Paryż

Narodowość

francuska

Dziedzina sztuki

malarstwo

Epoka

realizm

Ważne dzieła

L'essayage de la parure, Le Duc Charles le téméraire entrant à cheval dans l'église de Nesles, La Main chaude

podpis
Portret Juany Romani, 1891

Życiorys

edytuj

Studiował w Ecole des Beaux-Arts w Lyonie, następnie w Paryżu pod kierunkiem Jeana Viberta (18401902). Początkowo kopiował dzieła wielkich mistrzów flamandzkich i włoskich. Debiutował w paryskim Salonie w 1865 płótnami Une musicienne i Intérieur de cuisine. Dość wcześnie zdobył znaczną popularność, jego prace kupowała m.in. księżna Matylda Letycja Bonaparte i amerykański multimilioner Cornelius Vanderbilt. Po wojnie francusko-pruskiej artysta odbył kilka podróży m.in. do Belgii i Algierii, które wpłynęły na jego zainteresowania artystyczne. W 1893 otrzymał Legię Honorową, a następnym roku medal na Expositions Universelles d'Anvers za pracę Charles le Tèmèraire à Nesles[1].

Roybet malował posługując się techniką olejną obrazy utrzymane w konwencji realistycznej. Był uznanym portrecistą, pozowało mu wiele znanych postaci Francji XIX w. np. hrabia Robert de Montesquiou, polityk Raymond Poincaré i generał Joseph Gallieni. Artysta tworzył też sceny rodzajowe oparte na motywach historycznych i orientalnych. Szczególną popularnością cieszyły się jego przedstawienia muszkieterów i trubadurów. Pod koniec życia zainteresował się malarstwem religijnym, jednak bez powodzenia. Serię 22 obrazów przedstawiających Pasję wystawiono dopiero po jego śmierci w 1921.

Roybet był nauczycielem włoskiej malarki Juany Romani (18691924).

Wybrane prace

edytuj
  • L'essayage de la parure, (1872)
  • Le Duc Charles le téméraire entrant à cheval dans l'église de Nesles, (1893)
  • La Main chaude, (1894)
  • La Sarabande, (1895)
  • L'Œuvre, (1896)
  • Le Porte-Étendard, (1897)
  • Philippe Cluvier, (1897)
  • L'Astronome, (1898)
  • Les Savants, (1901)
  • Le Vainqueur de Lépante, (1902).

Przypisy

edytuj
  1. Fineoldart.com - biografia. [dostęp 2012-09-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-05)].

Linki zewnętrzne

edytuj