Franciszek Koziej
Franciszek Koziej (ur. 10 grudnia 1897 w Sobianowicach, woj. lubelskie, zm. wiosną 1940 w Katyniu) – chorąży Wojska Polskiego[1], kawaler Krzyża Niepodległości, ofiara zbrodni katyńskiej.
![]() | |
Data i miejsce urodzenia |
10 grudnia 1897 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Lata służby | |
Siły zbrojne | |
Formacja | |
Jednostki |
I Brygada Legionów Polskich |
Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Życiorys
edytujUrodził się w rodzinie Jana i Barbary z Przybyszewskich. Żołnierz I Brygady Legionów. W wyniku kryzysu przysięgowego został internowany m.in. w Łomży. W latach 1918–1921 służył w 1 pułku szwoleżerów[2].
Po zakończeniu działań wojennych pozostał w wojsku. W 1931, w stopniu starszego sierżanta, pełnił służbę w 8 baonie KOP w Stołpcach[3]. Był m.in. kierownikiem Rejonowej Składnicy Map WIG w Wołkowysku dla DOK Nr III.
W kampanii wrześniowej wzięty do niewoli radzieckiej z transportu ewakuacyjnego składnicy map w Baranowiczach. Według stanu na kwiecień 1940 był jeńcem obozu w Kozielsku. Między 15 a 17 kwietnia 1940 przekazany do dyspozycji naczelnika smoleńskiego obwodu NKWD – lista wywózkowa 29/1 z 13.04.1940. Został zamordowany między 16 a 19 kwietnia 1940 przez NKWD w lesie katyńskim[4]. Nie został identyfikowany podczas ekshumacji prowadzonej przez Niemców w 1943[5]. Krewni do 1990 poszukiwali informacji przez Biuro Informacji i Badań Polskiego Czerwonego Krzyża w Warszawie.
Miał żonę Feliksę i córkę Danutę[2].
Postanowieniem nr 112-49-07 Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego z 5 października 2007 został pośmiertnie mianowany na stopień podporucznika. Awans został ogłoszony 10 listopada 2007, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.
Ordery i odznaczenia
edytuj- Krzyż Niepodległości – 9 listopada 1931 roku „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”[6]
- Krzyż Walecznych
- Krzyż Zasługi
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921[7]
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości[7]
- Krzyż Kampanii Wrześniowej – pośmiertnie 1 stycznia 1986
- Odznaka za Rany i Kontuzje[7]
- Odznaka Pamiątkowa Więźniów Ideowych[7] nr 2084 z 1931 roku[8]
- Odznaka Pamiątkowa 1 pułku ułanów[7]
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Jędrzej Tucholski , Mord w Katyniu, Warszawa 1991, s. 147 .
- ↑ a b Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, Warszawa 2000, s. 300.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 19 marca 1932 roku, s. 200.
- ↑ УБИТЫ В КАТЫНИ, Moskwa 2015, s. 397 .
- ↑ Auswaertiges Amt - Amtliches Material Zum Massenmord Von Katyn, Berlin 1943.
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 260, poz. 352.
- ↑ a b c d e Na podstawie fotografii [1]
- ↑ Grażyna Wosińska , Losy legionisty Franka, żołnierza Józefa Piłsudskiego, „naszemiasto.pl”, 9 listopada 2011 [dostęp 2018-05-01] (pol.).
Bibliografia
edytuj- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-03-22].
- Jędrzej Tucholski: Mord w Katyniu. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1991. ISBN 83-211-1408-3.
- УБИТЫ В КАТЫНИ, Москва Общество «Мемориал» – Издательство «Звенья» 2015, ISBN 978-5-78700-123-5.
- Auswaertiges Amt – Amtliches Material Zum Massenmord Von Katyn, Berlin 1943.
- Jan Kiński, Helena Malanowska, Urszula Olech, Wacław Ryżewski, Janina Snitko-Rzeszut, Teresa Żach: Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Marek Tarczyński (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2000. ISBN 83-905590-7-2.