Frydhuber (Friedhuber) – herb szlachecki.

Herb
Herb

Opis herbu

edytuj

Na tarczy dwudzielnej w pas w polu pierwszym złotym o wysokości 1/3 tarczy – połuorzeł czarny; w drugim błękitnym, na zielonej murawie trójszczytowa góra srebrna z otworem kopalni pod szczytem środkowym, obramowanym złotem i z trzynastoma sosnami na szczytach. W prawym klejnocie orzeł czarny, labry czarne, podbite złotem; w lewym między dwiema trąbami na pół srebrnymi i błękitnymi widok jak w polu drugim. Labry błękitne, podbite złotem[1][2].

Najwcześniejsze wzmianki

edytuj

Nadany w 1794 Antoniemu Friedhuberowi urzędnikowi kopalni w Wieliczce, wraz z II stopniem szlachectwa (tytuł "Ritter") i predykatem "von Grubenthal"[1].

Herbowni

edytuj

Jedna rodzina herbownych (herb własny):

Friedhuber von Grubenthal[3]

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. a b S. J. Starykoń-Kasprzycki red.: Polska encyklopedja szlachecka. T. II. Warszawa: Instytut Kultury Historycznej, 1935, s. 146.
  2. Juliusz hr. Ostrowski: Księga herbowa rodów polskich. T. 1. Warszawa: B. Bolcewicz, J. Sikorski, 1897, s. 137.
  3. S.J. Starykoń-Kasprzycki, Michał Dmowski: Polska encyklopedja szlachecka. T. V. Warszawa: Drukarnia braci Drapczyńskich, 1936, s. 237.

Bibliografia

edytuj