Furmaniec (313 m) – wzniesienie na Pogórzu Ciężkowickim[1]. Wznosi się po północno-wschodniej stronie centrum miasta Tuchowa. Prowadzi przez niego droga z Tuchowa do Zalasowej, oraz czarny szlak turystyki pieszej i szlak turystyki rowerowej[2]. Na mapie Miega z XVIII w. oznaczona jest jako Kosawa Góra[3].

Furmaniec
Ilustracja
Punkt widokowy na Furmańcu
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Pasmo

Pogórze Ciężkowickie

Wysokość

313 m n.p.m.

Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, po prawej znajduje się czarny trójkącik z opisem „Furmaniec”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Furmaniec”
Ziemia49°54′21,6″N 21°04′44,2″E/49,906000 21,078944

W gwarze góralskiej słowa fruhaniec lub furmaniec oznaczają bity gościniec[4].

Furmaniec jest niemal całkowicie bezleśny, dzięki temu jest doskonałym punktem widokowym. Większą część panoramy zajmują pobliskie Pasmo Brzanki oraz pasmo Wału i Lubinki, ale panorama widokowa obejmuje tereny od Beskidu Niskiego po Beskid Wyspowy, przy dobrej widoczności widoczne są także Tatry. Zamontowano tablicę z opisem panoramy widokowej[1]. Na szczycie Furmańca znajduje się także duży krzyż metalowy z napisem „Wykonało się” oraz miejsce biwakowe.

W czasie I wojny światowej takie bezleśne wzgórza stanowiły doskonały punkt obserwacyjny i obronny. Strategiczne znaczenie tego wzgórza docenili Rosjanie i w czasie I wojny światowej założyli na nim obsadzone dużą ilością żołnierzy pozycje obronne: okopy, transzeje i drut kolczasty. 3 maja 1915 r. żołnierze armii austro-węgierskiej ponosząc duże straty zdobyli wzgórze. W czasie walk o to wzgórze poległo 234 żołnierzy. Pochowani są na szczycie wzgórza na cmentarzu wojennym nr 163. Austriacy wybudowali go po wypędzeniu Rosjan dalej na wschód. Przyjęli zasadę, by cmentarze wojenne budować bezpośrednio na polu walki[5].

Szlaki turystyczne
szlak turystyczny czarny Tuchów (parking przy klasztorze redemptorystów) – Furmaniec. Czas przejścia 25 min, ↓20 min[2]

Przypisy edytuj

  1. a b Nazwa wzgórza na podstawie tablicy informacyjnej zamontowanej na jego szczycie
  2. a b Pogórze Ciężkowickie. Mapa 1:50 000. Kraków: Compass, 2005. ISBN 83-89165-37-6.
  3. Europe in the XVIII. century | Mapire - The Historical Map Portal [online], mapire.eu [dostęp 2019-07-21] (ang.).
  4. Dziennik podróży do Tatrów - Wikiźródła, wolna biblioteka [online], pl.wikisource.org [dostęp 2019-07-21].
  5. Wielka wojna w Tuchowie. [dostęp 2015-05-13].
Widok spod klasztoru redemtorystów. Furmaniec po prawej stronie (wzgórze z krzyżem)