Góra Kawalerska – nieistniejące (splantowane) wzgórze ostańcowe[1] (ostaniec erozyjny wyższego poziomu terasowego Warty[2]) zlokalizowane w Poznaniu, na terenie Śródki.

Góra Kawalerska
Państwo

 Polska

Położenie

Poznań, Śródka

Wysokość

75 m n.p.m.

Wybitność

20 m

Położenie na mapie Poznania
Mapa konturowa Poznania, blisko centrum na prawo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Góra Kawalerska”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się czarny trójkącik z opisem „Góra Kawalerska”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, blisko centrum na lewo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Góra Kawalerska”
Ziemia52°24′41,9112″N 16°57′28,9728″E/52,411642 16,958048

Góra Kawalerska była w okresie wczesnośredniowiecznym najwyższym wzniesieniem okolic grodu na Ostrowie Tumskim – miała wysokość 75 m n.p.m. Wznosiła się około 600 metrów na wschód od katedry i palatium. Jej wysokość względna wynosiła około 20 metrów. Stanowiła dla mieszkańców grodu miejsce wyjątkowe, zwłaszcza że z jej stoków wypływało źródło, o czym informuje Kronika Reformatów. W pradziejach teren ten wykorzystywany był jako miejsce pochówków, a niewykluczone jest jego znaczenie jako ośrodka kultów przedchrześcijańskich[3].

W końcu XVII wieku na stokach wzgórza wybudowano kościół i klasztor Reformatów. Około 1836 wzgórze częściowo splantowano pod budowę Fortu Prittwitz. Ostatecznie zostało zniwelowane podczas budowy ulicy Podwale w latach 30. XX wieku (rozebrano wówczas także fort)[3][2].

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj