GEO600detektor fal grawitacyjnych, bazujący na zasadzie interferometru Michelsona. Zbudowany w roku 1995 z inicjatywy Instytutu Maxa Plancka, wydziału fizyki grawitacji (Instytut Alberta Einsteina), przy współpracy z Uniwersytetem w Hanowerze, Uniwersytetem w Cardiff oraz Uniwersytetem w Glasgow. Budżet wyniósł 6 milionów euro.

GEO600 – część ramienia wschodniego

Liczba 600 w nazwie detektora pochodzi od długości jego ramion, liczących 600 m każde (dla porównania detektor LIGO ma ramiona o długości 4 km, a VIRGO – 3 km każde).

Detektor znajduje się we wsi Ruthe w Niemczech (niedaleko Sarstedt, na północ od Hanoweru).

Zasada działania edytuj

Za pomocą interferometru można określić zmianę długości jednego ramienia względem do drugiego. Przemieszczająca się fala grawitacyjna powinna wywołać charakterystyczne zaburzenie różnicy długości ramion i tym samym ukazać swoje istnienie.

Dane techniczne edytuj

  • Rura próżniowa:
    • długość 2 × 600 m
    • przekrój 60 cm
    • grubość 0,8 mm
  • Próżnia: ciśnienie <   mbar (UHV)
  • Laser: pompowany diodowo Nd:YAG o długości fali 1064 nm
  • Moc lasera: 10 W mocy wyjściowej (Tryb jednomodowy)
  • Wzmocnienie mocy: do 10 kW
  • Wzmocnienie sygnału: do 100x
  • Optyka: Lustra kwarcowe o przekroju 25 cm
  • Zakres częstotliwości: 50 Hz do 2 kHz
    • Szerokość pasma: 60 Hz do 1 kHz
  • Czułość względna:   dla sygnałów impulsowych

Zobacz też edytuj

Linki zewnętrzne edytuj