Gabriel Rożniecki
Gabriel Rożniecki (ur. 1815, zm. 7 września 1887 w Warszawie[1]) – polski kompozytor i śpiewak.
.jpg)
| |
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
Życiorys edytuj
Był synem generała Aleksandra Rożnieckiego[1]. Studiował we Francji[1][2]. Zaciągnąwszy się do Legii Cudzoziemskiej, walczył w Algierii[1][2]. Podczas Wiosny Ludów zaciągnął się do wojsk Giuseppe Garibaldiego we Włoszech[1], wziął udział w walkach w Lombardii, Piemoncie, Toskanii i Rzymie[2]. W Rzymie kontynuował studia i został dyrygentem chóru kościalnego[1]. Po powrocie do Polski był kapelmistrzem Teatru Wielkiego i wykładowcą Warszawskiego Instytutu Muzycznego[2]. Po zwolnieniu z Teatru Wielkiego prowadził pralnię chemiczną[1]. Jego żoną była tancerka Maria Freytag, z którą miał córkę Józefę[1].
Skomponował m.in. uwertury do baletu Meluzyna (1859) i dramatu Ewa, opery Rekruci czyli Krzyż wojskowy (1859, wycofana po próbie generalnej w Teatrze Wielkim) i Esterka (niedokończona), komedie muzyczne Za piękny komedia (wyst. Warszawa 1863) i Żywy nieboszczyk (wyst. Warszawa 1875), operetkę Czary (wyst. Warszawa 1881), balet Rusałka (1860), Kwartet smyczkowy i miniatury fortepianowe[2].