Gajusz Juliusz Werkondaridubnus

Gajusz Juliusz Werkondaridubnus (Caius Iulius Vercondaridubnus) – galijski kapłan kultu cesarza Augusta w Lugdunum[1].

Gajusz Juliusz Werkondaridubnus był przedstawicielem galijskiego plemienia Eduów, które utrzymywało od dawna przyjazne stosunki z Rzymem. Został wybrany na pierwszego kapłana kultu cesarskiego w świątyni Romy i Augusta umiejscowionej w Lugdunum u zbiegu Rodanu i Saony. Zasady kultu ustalono 1 sierpnia 12 roku p.n.e. na spotkaniu przedstawicieli plemion galijskich, które zwołał Klaudiusz Druzus po stłumieniu powstania w Galii. Wtedy wybrano Werkondaridubnusa na kapłana pod pełną nazwą sacerdos Romae et Augusti ad aram quae est ad confluentem. Bardzo możliwe, że poświęcenie ołtarza w świątyni i rozpoczęcie obowiązków kapłańskich Werkondaridubnusa nastąpiło w 10 roku p.n.e. podczas wizyty Augusta w Galii.

Celem ustanowienia kultu cesarskiego w Galii było między innymi uśmierzenie nastrojów i zjednoczenie prowincji. Kapłan wybierany był przez zgromadzenie prowincjonalne concilium. W I w. n.e. wśród następców Werkondaridubnusa na stanowisku kapłana kultu cesarskiego byli Marek Lukteriusz Sencianus z plemienia Kadurków oraz Gajusz Juliusz Rufus z plemienia Santonów[2].

Przypisy edytuj

  1. Tytus Liwiusz, Dzieje Rzymu od założenia miasta. Periocha CXXXIX: (...) Przy ujściu Araru do Rodanu poświęcono ołtarz na cześć Cezara. Kapłanem jego ustanowiony został Edujczyk Gajusz Juliusz Werkondaridubnus.
  2. Christian Goudineau: Gaul. W: The Cambridge Ancient History. Cambridge University Press, 1996. s. 500. [dostęp 2015-10-25].

Bibliografia edytuj