Garudatantra (sanskryt: गारुडतन्त्र, trl. Gāruḍatantra) – grupa pism hinduistycznych zaliczana do klasy tantr medycznych, przynależąca do śiwaizmu[1]. Zawierają treści ujęte na sposób tantryzmu, między innymi odnoszące się do przeciwdziałania jadom węży i skorpionów a niekiedy również zatruciom truciznami pochodzenia roślinnego.

Tantry te klasyfikowane są jako przynależące do nurtu mantramarga lub pism objawionych przez inspirację tej twarzy Sadaśiwy, która patrzy w kierunku wschodnim. Przykładowe dzieła z grupy garudatantr to:

  • Harahunkara
  • Nilakantha
  • Trotula.

Garudatantra przypisują znaczącą rolę boginiom i ich pomocy. Występują tam boginie hinduistyczne o imionach: Twarita, Kurukulla, Bherunda, Trotala, Suwarnarekha, Dźhankarini, Dźanguli[2].

Przypisy edytuj

  1. Michael Slouber, Early tantric medicine. Snakebite, Mantras, and Hearing in the Gāruḍa Tantras, Oxford University Press 2016, ISBN 978-0-19-046181-2, r. 7. Impact, s. 111.
  2. Michael Slouber, Early tantric medicine. Snakebite, Mantras, and Hearing in the Gāruḍa Tantras, Oxford University Press 2016, ISBN 978-0-19-046181-2, r. 3. Canon and Compendia, s. 51, 55.

Bibliografia edytuj

  • Michael Slouber, Early tantric medicine. Snakebite, Mantras, and Hearing in the Gāruḍa Tantras, Oxford University Press 2016, ISBN 978-0-19-046181-2.