Gimnazjum im. Witolda Wielkiego w Wilnie
Gimnazjum im. Witolda Wielkiego w Wilnie (lit. Vilniaus Vytauto Didžiojo gimnazija) – jedna z dwóch szkół średnich z wykładowym językiem litewskim znajdujących się na terenie Wileńszczyzny w okresie II Rzeczypospolitej.
Historia edytuj
Pierwszym dyrektorem szkoły został Mykolas Biržiška, później funkcję tę pełnił Marcelinas Šikšnys. W roku szkolnym 1938/1939 w gimnazjum pracowało 29 nauczycieli (20 Litwinów i 6 Polaków). Jednym ze znanych pedagogów był Jurgis Šlapelis. W całym okresie II RP szkoła dochowała się 420 abiturientów.
Szkoła im. Witolda Wielkiego była obok święciańskiego gimnazjum Kiejstuta jedną z dwóch litewskojęzycznych szkół średnich w Polsce okresu międzywojennego.
Początkowo gimnazjum mieściło się w budynku późniejszej szkoły średniej im. Joachima Lelewela, jednak w wyniku zajęcia przez wojska polskie Wileńszczyzny w październiku 1920 zostało z niego eksmitowane i przeniesione do innego budynku[1].
W 1925 po raz pierwszy odbyły się w szkole egzaminy maturalne po przewodnictwem Stanisława Kościałkowskiego. Większość przedmiotów (z wyjątkiem języka polskiego, nauk politycznych, historii i geografii RP) zdawano w języku litewskim.
Przypisy edytuj
- ↑ Henryk Wisner, Litwa: dzieje państwa i narodu, Warszawa 1999, s. 181
Zobacz też edytuj
Bibliografia edytuj
- Bronius Makauskas, Litwini w Polsce 1920-39, Warszawa: Państ. Wydaw. Naukowe, 1986, ISBN 83-01-06805-1, OCLC 835853921.
- Henryk Wisner, Litwa: dzieje państwa i narodu, Warszawa: „Mada”, 1999, ISBN 83-86170-25-2, OCLC 830238025.
Linki zewnętrzne edytuj
- Historia gimnazjum (lit.)