Globish – podzbiór języka angielskiego sformalizowany przez Jean-Paula Nerrière. Termin ten Nerrière utworzył w 1989 po swoich podróżach biznesowych do krajów Dalekiego Wschodu[1]. Globish wykorzystuje podstawowe reguły gramatyczne języka angielskiego oraz wyraźnie sprecyzowany zbiór 1500[2] najczęściej używanych angielskich słów. Według Nerrière nie jest to „język”[3], ale „narzędzie” samo w sobie, jest to wspólna płaszczyzna, której nie-native speakerzy będą się trzymać prowadząc międzynarodowe interesy. Nerrière twierdzi, że osoby posługujące się językiem angielskim będą musiały dostosować się, albo wypadną z gry.

Fenomen tego rodzaju języka angielskiego dostosowanego do ogólnoświatowego użycia został opisany i usystematyzowany przez Nerrière w wielu książkach, począwszy od Don’t Speak English, Parlez Globish napisanej w języku francuskim (2004, Eyrolles, Paris). Pierwszą książką napisaną w całości w Globish we współpracy z Davidem Honem jest Globish The World Over (2009, IGI, Paris). Została ona przetłumaczona na kilka języków, w tym na język polski (tłum. Wioleta Antecka)[4].

Wydanie książki w 2004 przykuło uwagę prasy. Termin Globish urósł do rangi nazwy rodzajowej. Globish jest całkowicie poprawnym angielskim, jednak ten termin jest dziś równie często używany w odniesieniu do kiepskiej angielszczyzny, częściej określanej mianem „łamanej angielszczyzny”. Podobne zjawisko poruszono w książce English Next (2009, The British Council, London).

W innym kontekście, termin Globish został użyty przez Madhukara Gogate’a opisującego propozycje reformy ortografii języka angielskiego. Gogate proponuje wymowę zgodną z pisownią (na przykład „colour” powinno być pisane jako „kalar”). Jego koncepcja pojawiła się w roku 1998.

Przypisy edytuj

  1. Globish now the lingua franca of world travellers. [dostęp 2010-02-26]. (ang.).
  2. 1500 słów Globish. [dostęp 2010-06-28]. (ang.).
  3. Lynda Hurst: Parlez vous Globish? Probably, even if you don’t know it. 26 lut 2010. (ang.).
  4. Globish.

Bibliografia edytuj