Golica Bielska (niem. Spitzenstein, słow. Belianska holica, węg. Tar-kő[1]) – wznoszący się na 1981 m n.p.m. skalisty wierzchołek w grani Jatek Bielskich (fragmencie grani głównej Tatr Bielskich) w słowackich Tatrach Bielskich. Jest to pierwsze wybitniejsze wzniesienie po zachodniej stronie Bujaczej Przełęczy (1912 m). Golica wraz z dwoma sąsiednimi na wschód wierzchołkami Skrajnych Jatek (2012 m) tworzy charakterystyczną trójwierzchołkową koronę dobrze widoczną z południowej strony. Na stronę tę opada z Golicy Bielskiej szeroka trawiasta grzęda do Doliny Przednich Koperszadów. Oddziela ona Strażkowski Żleb od Wspólnej Pastwy. Od północnej strony stoki Golicy to łagodnie opadający trawnik, stromo podcięty ścianą Małego Koszara[2].

Golica Bielska
Belianska holica
Ilustracja
Pośrednie Jatki, dwa wierzchołki Skrajnych Jatek i Golica. Widok od południowej strony
Państwo

 Słowacja

Pasmo

Karpaty, Tatry

Wysokość

1981 m n.p.m.

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, po prawej znajduje się czarny trójkącik z opisem „Golica Bielska”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Golica Bielska”
Ziemia49°13′52,0″N 20°15′06,5″E/49,231111 20,251806

Władysław Cywiński przypuszcza, że dawniej Skrajne Jatki były trzywierzchołkowe, zaś nazwę Golica Bielska wprowadził Witold Henryk Paryski w 24 tomie swojego przewodnia Tatry. Pierwotnie słowacka nazwa Holica zapewne dotyczyła wielkiego upłazu na północnych zboczach[2].

Południowa grzęda Golicy Bielskiej tworzy granicę zlewni Potoku spod Kopy[2].

Przypisy

edytuj