Gorc Kamienicki
Gorc Kamienicki – polana w Gorcach na północnym grzbiecie Gorca, nieco poniżej jego wierzchołka, na wysokości 1120–1150 m n.p.m. Znajduje się poza obszarem Gorczańskiego Parku Narodowego, ale tuż przy jego granicy[1].
| Państwo | |
|---|---|
| Położenie | |
| Pasmo | |
| Wysokość |
ok. 1120–1150 m n.p.m. |
| Zagospodarowanie |
nieużytki, zabudowania |
Położenie na mapie gminy Kamienica  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu limanowskiego  | |
 49°34′13″N 20°15′04″E/49,570278 20,251111
| |
Opis polany edytuj
Rozciąga się z niej bardzo szeroka panorama widokowa, obejmująca niemal cały horyzont. W południowym kierunku widoczne są Tatry, Magura Spiska, Pasmo Lubania i Pieniny, w północnym kierunku Beskid Wyspowy od Lubonia Wielkiego po Modyń, po wschodniej stronie Beskid Sądecki, po zachodniej dobrze stąd prezentujący się Kudłoń i głęboka dolina Kamienickiego Potoku[2].
Polana jest własnością prywatną. W odremontowanym drewnianym budynku znajduje się na niej bacówka pasterska przerobiona na bacówkę typu schronisko[3], wyżej wybudowano także drugą, nową. Poniżej polany, na północnych stokach Gorca, w lesie znajduje się źródło dobrej wody pitnej zwane „Do Smoka” (przy szlaku turystycznym znajduje się kierująca do niego strzałka).
Dużą część polany porasta żyzna łąka mieczykowo-mietlicowa, wiosną obficie zakwita na niej śnieżyczka przebiśnieg[2]. Z rzadkich w Polsce gatunków występuje ostrożeń dwubarwny[4].
Historia edytuj
Polana od dawna była wypasana[5]. Obecnie znajduje się w obrębie wsi Zasadne w województwie małopolskim, w powiecie limanowskim, w gminie Kamienica[6].
Przed II wojną światową na polanie istniał doświadczalny ośrodek Małopolskiego Towarzystwa Rolniczego, w którym prowadzono tzw. halowanie bydła. W 1937 roku Polskie Towarzystwo Tatrzańskie w budynku tego ośrodka założyło swoją stację turystyczno-narciarską, w czasie wojny partyzanci wykorzystywali ją na szpitalik partyzancki, który Niemcy spalili w październiku 1944[7].
Po wojnie długo jeszcze na polanie kontynuowano wypas, dzięki temu nie zarasta ona borówczyskami i lasem, jak wiele innych gorczańskich polan[7].
-
Widok z polany na Tatry -
Widok z polany na Beskid Wyspowy -
Bacówka na polanie -
Widok z wieży widokowej -
Widok z Jaworzynki -
Polana
.jpg)
Szlaki turystyczne edytuj
Rzeki – Nowa Polana – przełęcz Głębieniec – Świnkówka – Gorc Kamienicki – Gorc. Odległość 5,6 km, suma podejść 510 m, suma zejść 40 m, czas przejścia 2 godz., z powrotem 1 godz. 15 min[1].
: Szczawa – Nowa Polana – Głębieniec – Świnkówka – Gorc Kamienicki – Gorc. Odległość 8,9 km, suma podejść 690 m, suma zejść 40 m, czas przejścia 3 godz., z powrotem 1 godz. 45 min[1].
Zasadne – polana Gorc Kamienicki[8]- przełęcz Wierchmłynne – Do Jacka – Wierch Lelonek – polana Tokarka – Bystrzaniec – Wierch Bystrzaniec – Gorc – polana Gorc Kamienicki[8].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c Gorce. Mapa turystyczna 1: 50 000, Kraków: Compass, 2007, ISBN 83-89472-59-7.
- ↑ a b Jolanta Wyznakiewicz, Wędrówka przez Gorce, Pieniny i Beskid Sądecki. Przewodnik turystyczny, Warszawa-Kraków: Zakł. Wyd.-Propagandowy PTTK, 1982.
- ↑ Bacówka na Gorcu Kamienickim [online] [dostęp 2021-04-22] (pol.).
- ↑ Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirek, Czerwona księga Karpat Polskich, Warszawa: Instytut Botaniki PAN, 2008, ISBN 978-83-89648-71-6.
- ↑ Józef Nyka, Gorce. Przewodnik, wyd. 3, Sport i Turystyka, 1974.
- ↑ Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2022-01-06].
- ↑ a b M. Cieszkowski, P. Lubieński, Gorce – przewodnik dla prawdziwego turysty, P. Lubieński (red.), Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2004, ISBN 83-89188-19-8.
- ↑ a b Mapa szlaków turystycznych na polanę Gorc Kamienicki [online] [dostęp 2022-01-10].