Gotha G.V
Gotha G.V – ciężki bombowiec używany przez Luftstreitkräfte (Cesarska Niemiecka Służba Powietrzna) podczas I wojny światowej.
 Gotha G.V | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Konstruktor |
Hans Burkhard |
| Typ |
ciężki samolot bombowy |
| Konstrukcja | |
| Załoga |
3 |
| Historia | |
| Data oblotu | |
| Lata produkcji |
1917–1918 |
| Liczba egz. |
205 |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
2× silnik rzędowy Mercedes D.IVa |
| Moc | |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
23,70 m |
| Długość |
12,42 m |
| Wysokość |
4,50 m |
| Powierzchnia nośna |
89,5 m² |
| Masa | |
| Własna |
2739 kg |
| Użyteczna |
1228 kg |
| Startowa |
3967 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
140 km/h |
| Pułap |
6500 m |
| Zasięg |
840 km |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 2 lub 3 × km Parabellum lMG 14 kal. 7,92 mm | |
| Użytkownicy | |
| Cesarstwo Niemieckie | |
Rozwój
edytujUżycie bojowe G.IV udowodniło, że zabudowanie zbiorników paliwa w gondolach silników było błędem. W razie katastrofy podczas lądowania zbiorniki mogły pęknąć, a wtedy paliwo rozlewało się na gorące silniki. To stanowiło poważny problem, ponieważ wypadki przy lądowaniu stanowiły 75% strat niebojowych.
Aby temu zaradzić firma Gothaer stworzyła wersję G.V, w której zbiorniki paliwa znajdowały się w centropłacie. Mniejsze gondole silników zostały zamontowane na rozpórkach powyżej dolnych płatów.
W Gocie G.V siedzisko pilota zostało przesunięte w lewo, a zaraz za nim zainstalowano zbiorniki paliwa. To blokowało możliwość przechodzenia członków załogi pomiędzy trzema stanowiskami strzeleckimi, istniejącą w poprzednich wersjach. Wszystkie bomby w tej wersji były przenoszone na podwieszeniach zewnętrznych. Nowa Gotha zawierała ważną innowację w formie „tunelu karabinowego”, gdzie spód tylnego kadłuba był zakrzywiony, co umożliwiało umieszczenie skierowanego w dół karabinu maszynowego, chroniącego przed atakiem od dołu, usuwając tym samym martwy sektor ostrzału.
Podstawowy wariant G.V nie oferował żadnego wzrostu osiągów w porównaniu do G.IV, od którego był o 350 kg cięższy z powodu dodatkowego wyposażenia i użycia niewystarczającej ilości wysuszonego drewna. Silniki Mercedes D.IVa nie mogły wytworzyć teoretycznej mocy 190 kW z powodu stosowania paliwa o niższej jakości.
Użycie bojowe
edytujG.V wszedł do służby w sierpniu 1917 roku. Z powodu wspomnianych ograniczeń przeważnie nie mógł latać na pułapie tak dużym jak G.IV. Przez Niemców użyty w 1919 roku podczas powstania wielkopolskiego. Po wojnie był używany przez lotnictwo polskie.
Użytkownicy
edytujLiteratura
edytuj- The Complete Encyclopedia of Flight 1848–1939, John Batchelor & Malcolm V. Lowe