Goworek (wojewoda sandomierski)
Goworek z rodu Rawiczów (zm. między 1212 a 1223), wojewoda sandomierski i kasztelan krakowski[1].
 Leszek Biały i wojewoda Goworek, obraz Daniela Kondratowicza | |
 Rawicz | |
| Data śmierci |
między (1212–1223) |
|---|---|
W 1195 roku brał udział w bitwie nad Mozgawą po stronie księcia Leszka Białego i jego młodszego brata Konrada, lecz został pojmany przez książąt śląskich Mieszka I Plątonogiego i Jarosława opolskiego (zwolenników Mieszka III Starego) i zwolniony kilka miesięcy później po zapłaceniu okupu. W 1202 roku rycerstwo krakowskie z wojewodą krakowskim Mikołajem na czele oferowało Leszkowi tron w Krakowie (dzielnicę senioralną) pod warunkiem odsunięcia od siebie Goworka, który był jego doradcą. Goworek gotów był ustąpić, ale Leszek odmówił wszelkich układów. Po śmierci Mikołaja i objęciu tronu krakowskiego przez Leszka (prawdopodobnie w 1206 roku) Goworek został mianowany kasztelanem krakowskim[2].
Przypisy
edytuj- ↑ Goworek, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2025-01-19].
- ↑ Goworek Internetowy Polski Słownik Biograficzny