Grób rodziny Reichstalów

Grób rodziny Reichstalów – powieść Zygmunta Krasińskiego z 1828, nosząca podtytuł: Powieść oryginalna z dziejów wojny trzydziestoletniej.

Grób rodziny Reichstalów
Autor

Zygmunt Krasiński

Typ utworu

powieść

Data powstania

1828

Wydanie oryginalne
Miejsce wydania

Warszawa

Język

polski

Data wydania

1828

Wydawca

Rozmaitości Warszawskie

O powieści

edytuj

Powieść powstała w 1828 i została opublikowana w tym samym roku w Rozmaitościach Warszawskich. W centrum powieści stoi bajroniczny zbrodniarz, a głównym tematem jest zemsta. Bohaterowi młodego autora brakuje jednak wewnętrznej motywacji bohaterów Byrona. Godzi się on z rzeczywistością i załatwia swoje porachunki osobiste. Nie kieruje się racjami moralnymi, umiłowaniem wolności. Swym działaniem wzmaga tylko krwawy chaos panujący w świecie. Osią konstrukcyjną powieści jest wstrząsająca finałowa scena kulminacyjna. Charaktery pełne są namiętności, ale brak im motywacji. Akcja toczy się dość przypadkowo[1].

Motta poszczególnych rozdziałów zdradzają wielkie, aczkolwiek bezładne, oczytanie Krasińskiego. Autor korzysta ze wzorów Waltera Scotta (scena ślubu wzorowana na Narzeczonej z Lamermooru), Schillera (wątek, sceneria i rekwizyty zapożyczone z Wallensteina), Mickiewicza (postać Alama Reichstala, wzorowana na Konradzie Wallenrodzie), wreszcie Lewisa i Maturina (sataniczność rodem z Mnicha i Melmotha). Nastrój budowany jest pod wpływem powieści grozy, poczynając od tytułowego grobu z zabalsamowanymi zwłokami po kulminacyjne wyrwanie z dyszącej piersi serca Wallensteina. Dzięki lekturze Scotta Krasiński zwraca uwagę na detale historyczne i lubuje się w efektownych rekwizytach: zamkach, turniejach, pojedynkach[1].

Przypisy

edytuj
  1. a b Sudolski 1974 ↓, s. 62-64.

Bibliografia

edytuj
  • Zygmunt Krasiński: Dzieła literackie. T. 2. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1973, s. 39-96.
  • Zbigniew Sudolski: Zygmunt Krasiński. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1974.