Grób rodziny Reichstalów
Grób rodziny Reichstalów – powieść Zygmunta Krasińskiego z 1828, nosząca podtytuł: Powieść oryginalna z dziejów wojny trzydziestoletniej.
| Autor |
Zygmunt Krasiński |
|---|---|
| Typ utworu | |
| Data powstania |
1828 |
| Wydanie oryginalne | |
| Miejsce wydania |
Warszawa |
| Język |
polski |
| Data wydania |
1828 |
| Wydawca |
Rozmaitości Warszawskie |
O powieści edytuj
Powieść powstała w 1828 i została opublikowana w tym samym roku w Rozmaitościach Warszawskich. W centrum powieści stoi bajroniczny zbrodniarz, a głównym tematem jest zemsta. Bohaterowi młodego autora brakuje jednak wewnętrznej motywacji bohaterów Byrona. Godzi się on z rzeczywistością i załatwia swoje porachunki osobiste. Nie kieruje się racjami moralnymi, umiłowaniem wolności. Swym działaniem wzmaga tylko krwawy chaos panujący w świecie. Osią konstrukcyjną powieści jest wstrząsająca finałowa scena kulminacyjna. Charaktery pełne są namiętności, ale brak im motywacji. Akcja toczy się dość przypadkowo[1].
Motta poszczególnych rozdziałów zdradzają wielkie, aczkolwiek bezładne, oczytanie Krasińskiego. Autor korzysta ze wzorów Waltera Scotta (scena ślubu wzorowana na Narzeczonej z Lamermooru), Schillera (wątek, sceneria i rekwizyty zapożyczone z Wallensteina), Mickiewicza (postać Alama Reichstala, wzorowana na Konradzie Wallenrodzie), wreszcie Lewisa i Maturina (sataniczność rodem z Mnicha i Melmotha). Nastrój budowany jest pod wpływem powieści grozy, poczynając od tytułowego grobu z zabalsamowanymi zwłokami po kulminacyjne wyrwanie z dyszącej piersi serca Wallensteina. Dzięki lekturze Scotta Krasiński zwraca uwagę na detale historyczne i lubuje się w efektownych rekwizytach: zamkach, turniejach, pojedynkach[1].
Przypisy edytuj
- ↑ a b Sudolski 1974 ↓, s. 62-64.
Bibliografia edytuj
- Zygmunt Krasiński: Dzieła literackie. T. 2. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1973, s. 39-96.
- Zbigniew Sudolski: Zygmunt Krasiński. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1974.