Grave Diggerniemiecka grupa muzyczna grająca heavy metal. Zespół powstał w roku 1980 i zadebiutował albumem Heavy Metal Breakdown w 1984 roku.

Grave Digger
Ilustracja
Grave Digger na Metalcamp w 2007 roku
Rok założenia

1980

Pochodzenie

 Niemcy

Gatunek

heavy metal[1]
speed metal[1]

Aktywność

1980–1987, od 1991

Wydawnictwo

Napalm Records, Noise Records, Avalon/Marquee Inc.

Powiązania

Rage
Rebellion

Strona internetowa

Historia

edytuj

Początek

edytuj

Właściwa historia zespołu rozpoczęła się w 1983 roku. W składzie: Chris Boltendahl, Peter Masson, Willi Lackmann oraz Albert Eckardt, nagrano utwór do kompilacji Rock from Hell. Rok później ukazał się debiutancki album zatytułowany Heavy Metal Breakdown.

Dwa lata później światło dzienne ujrzał drugi album, Witch Hunter, po nagraniu którego zespół opuścił Eckardt, zastąpiony przez C.F. Branka. Grupa ruszyła w trasę koncertową z zespołem Helloween oraz Celtic Frost.

W 1986, po nagraniu albumu War Games, zespół opuścił Peter Masson, którego miejsce zajął Uwe Lulis. Rok później, pod nazwą Digger, nagrany został album Stronger Than Ever prezentujący zdecydowanie lżejsze, „mainstreamowe” brzmienie. Album nie został jednak zaakceptowany ani przez krytyków, ani przez słuchaczy, w związku z czym pod koniec roku Chris Boltendahl ogłosił rozwiązanie grupy.

Powrót

edytuj

Po czterech latach, w nieco zmienionym składzie, Grave Digger został reaktywowany i nagrał album The Reaper, będący powrotem do dawnego brzmienia grupy. W tym samym roku został również wydany album The Best of the Eighties, zawierający zbiór wcześniejszych utworów zespołu.

W roku 1994 ukazał się album Symphony of Death. Tymczasem zmienił się perkusista, którym został Frank Ulrich. Zespół koncertował również w Niemczech jako support dla grupy Manowar.

Kolejny album, Heart of Darkness, został wydany rok później i prezentował mroczny klimat, nawiązujący do wczesnych dokonań grupy Annihilator. W 1996 ponownie nastąpiła zmiana perkusisty, tym razem na Stefana Arnolda.

Trylogia

edytuj

W tym samym roku ukazał się również koncepcyjny album Tunes of War, opowiadający wczesną historię Szkocji i będący pierwszą częścią trylogii pod nazwą The Middle Ages Trilogy, zakończonej w roku 1999. Druga część, Knights of the Cross, nagrana z nowym basistą, Jensem Beckerem, ukazała się w roku 1997 i opowiadała o powstaniu i upadku Zakonu Templariuszy. Ostatnia część ukazała się w 1999 roku i nosiła tytuł Excalibur. Album opowiadał historię Króla Artura i Rycerzy Okrągłego Stołu. Zaraz po zakończeniu trylogii grupa ruszyła w trasę koncertową, podczas której dołączył do niej Hans Peter Katzenburg, grający na instrumentach klawiszowych.

Dwudziestolecie

edytuj

W 2000 roku, z okazji dwudziestolecia istnienia zespołu, odbył się koncert na Zeche w Bochum, gdzie zagrane zostały wszystkie najpopularniejsze utwory grupy, jak również te mniej znane. Tuż przed koncertem zespół opuścił Uwe Lulis, tłumacząc się powodami prywatnymi i finansowymi. Założył on później grupę Rebellion. Na jego miejsce został przyjęty były gitarzysta Rage, Manni Schmidt.

Z nowym gitarzystą i nakładem nowej wytwórni (Nuclear Blast), w 2001 roku zespół nagrał album The Grave Digger, inspirowany twórczością Edgara Allana Poe. Rok później został zarejestrowany pierwszy w historii grupy materiał koncertowy, nazwany Tunes of Wacken, nagrany podczas festiwalu Wacken Open Air.

W 2003 roku zespół nagrał kolejny album koncepcyjny, Rheingold, związany z operą Pierścień Nibelunga, Richarda Wagnera.

Po trasie promującej Rheingold, grupa, wraz z Symphorce i Wizard, nagrała album The Last Supper. Nie był to album koncepcyjny, jednak większość utworów była powiązana z ostatnimi dniami życia Chrystusa. Album został przez część krytyków uznany za najlepszy od czasów Tunes of War czy Heavy Metal Breakdown. Niecały miesiąc później Grave Digger, z grupami Stormhammer i Astral Doors, ruszył w trasę koncertową zaczynającą się w Andernach, rodzinnym mieście Manniego Schmidta. Nieco później ukazał się drugi album koncertowy, nagrany w São Paulo i nazwany 25 to Live z okazji dwudziestopięciolecia istnienia grupy.

Kolejny album, Liberty or Death, ukazał się dwa lata później. Tydzień po premierze, wraz z grupą Therion, zespół ruszył w trasę, rozpoczętą w mieście Essen.

Skład

edytuj
śpiew
  1980 Chris Boltendahl
gitara
  1980 Peter Masson
  1986 Uwe Lulis
  2000 Manni Schmidt
  2007 Manni Schmidt, Thilo Hermann
gitara basowa
  1980
  1983 Martin Gerlitzki, Willi Lackman
  1984 Willi Lackman, René Teichgräber
  1985 C.F. Brank
  1987
  1991 Tomi Göttlich
  1997 Jens Becker
perkusja
  1980 Lutz Schmelzer
  1981 Philip Seibel
  1983 Albert Eckardt
  1987
  1991 Peter Breitenbach
  1993 Jörg Michael
  1994 Frank Ulrich
  1995 Stefan Arnold
klawisze
  1980
  1999 Hans Peter Katzenburg

Dyskografia

edytuj

Albumy studyjne

edytuj

Koncerty

edytuj

Minialbumy

edytuj

Single

edytuj

Kompilacje

edytuj

Przypisy

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj