Gustav Dörr (ur. 5 października 1887 w Blindgallen, zm. 11 grudnia 1928 w okolicach Letzlingen) – as lotnictwa niemieckiego Luftstreitkräfte z 35 zwycięstwami w I wojnie światowej.

Gustav Dörr
35 zwycięstw
Ilustracja
Leutnant Leutnant
Data i miejsce urodzenia

5 października 1887
Blindgallen

Data i miejsce śmierci

11 grudnia 1928
Letzlingen

Przebieg służby
Lata służby

1908–1918

Siły zbrojne

Armia Cesarstwa Niemieckiego
Luftstreitkräfte

Jednostki

FFA 6, FA 68, FA 257, Jasta 45

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa

Późniejsza praca

pilot komunikacyjny (Lufthansa)

Odznaczenia
Krzyż Żelazny (1813) I Klasy Krzyż Żelazny (1813) II Klasy pruski Złoty Krzyż Zasług Wojskowych

Życiorys

edytuj

Urodził się jako syn przedsiębiorcy budowlanego w Blindgallen w Prusach Wschodnich. W 1908 zgłosił się do służby w armii. Został przydzielony do 179 Pułku Piechoty. W momencie wybuchu I wojny światowej służył na froncie wschodnim. 20 sierpnia został ranny i do grudnia 1914 przebywał w szpitalach. Po powrocie do służby walczył na ziemiach polskich w okolicach Rawki. 17 lutego 1915 został ponownie ciężko ranny w biodro. Po okresie leczenia został przeniesiony z frontu do służby sztabowej w rezerwach swojego pułku.

Wczesną wiosną 1915 zgłosił się do służby w lotnictwie. W lipcu został skierowany do Fliegerersatz Abteilung Nr. 2 w Döberitz, a następnie do Fliegerersatz Abteilung Nr. 3 w Gocie. 18 marca 1916 został skierowany do jednostki liniowej Fliegerabteilung 68 jako pilot samolotu obserwacyjnego. W jednostce latał razem z późniejszym asem Ernestem Udetem. Wkrótce został przeniesiony do Feldflieger-Abteilung 6 (w maju 1916 przemianowanego na Fliegerabteilung 257) i brał udział w bitwie nad Sommą.

W czerwcu 1917 jego samolot uległ awarii. Dörr i jego obserwator Bohn spadli z wysokości około 1400 m. Dörr przeżył kraksę, odnosząc poważne obrażenia. Po powrocie z leczenia został przydzielony do testowania nowych samolotów w Fliegerersatz Abteilung Nr. 1.

W lutym 1918 jako bardzo doświadczony pilot został skierowany do Jasta 45. Pierwsze swoje zwycięstwo odniósł 17 marca 1918 roku. Drugie zwycięstwo 11 kwietnia, trzecie 28 maja. Na początku lipca miał już potwierdzonych 6 zwycięstw. W kolejnych miesiącach 4 miesiącach uzyskał ponad 30 zwycięstw, w tym 29 pewnych.

Latał głównie na samolocie Fokker D.VII, na którym odniósł 30 zwycięstw.

Po zakończeniu wojny został jednym z pierwszych na świecie zawodowych pilotów cywilnych i przez prawie 10 lat służby w Lufthansie przeleciał ponad 580 tysięcy kilometrów. 11 grudnia 1928 pilotowany przez niego Junkers G 31 w czasie nocnego lotu z Kolonii do Berlina uległ awarii. W czasie lądowania awaryjnego samolot uderzył w drzewa. Spowodowało to rozbicie zbiorników z paliwem oraz jego zapłon. Dörr oraz jego załoga spłonęli żywcem.

Odznaczenia

edytuj

Zobacz też

edytuj

Bibliografia

edytuj
  • Norman L. R. Franks, Frank W. Bailey, Russell Guest: Above the Lines – The Ace and Fighter Units of German Air Service, Naval Air Service and Flanders Marine Corps 1914 – 1918. Londyn: Grub Street, 1993. ISBN 0-948817-73-9. (ang.).
  • Norman L. R. Franks, Greg VanWyngarden: Fokker D VII Aces of World War I, Part I. Osprey Publishing, 2003. ISBN 1-84176-533-3. (ang.).

Linki zewnętrzne

edytuj