Gwardia koronna
Gwardia koronna – oddziały gwardii w armii koronnej Rzeczypospolitej w XVIII w. Zadaniem gwardii koronnej była ochrona osoby króla oraz jego siedzib, a także czuwanie nad bezpieczeństwem obrad trybunałów: Trybunału Koronnego w Piotrkowie i w Lublinie oraz Trybunału Skarbowego Radomskiego.
Liczebność gwardii w 1646 z powodu sprawy Trubecka ograniczono do 1200 żołnierzy, pod dowództwem szlachcica obywatela Rzeczypospolitej i pod władzą i jurysdykcją Marszałków Obojga Narodów[1].
Skład
- Regiment Gwardii Konnej Koronnej – dragoni, nazywani od twórcy regimentu – Wilhelma Miera – "dragonami mirowskimi".
- Regiment Gwardii Pieszej Koronnej
Gwardia koronna była uzbrojona i umundurowana na wzór zachodnioeuropejski.
Wszechstronny opis gwardii koronnej w czasach saskich zawiera dzieło Jędrzeja Kitowicza Opis obyczajów za panowania Augusta III: regiment konny, regiment pieszy.
Przypisy edytuj
- ↑ Volumina Legum t. IV s. 44 O zaciągu nowego wojska i rozpuszczeniu jego w Koronie i Litwie.