HIP 102152
HIP 102152 – gwiazda typu żółty karzeł, położona w gwiazdozbiorze Koziorożca, oddalona od Ziemi o około 250 lat świetlnych. Należy do gwiazd o dużym ruchu własnym.
| |||||||||
| Dane obserwacyjne (J2000) | |||||||||
| Gwiazdozbiór | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Rektascensja |
20h 41m 54,632s[1] | ||||||||
| Deklinacja |
-27° 12′ 57,41″[1] | ||||||||
| Odległość | |||||||||
| Wielkość obserwowana | |||||||||
| Charakterystyka fizyczna | |||||||||
| Rodzaj gwiazdy |
żółty karzeł | ||||||||
| Typ widmowy |
G3V[1] | ||||||||
| Metaliczność [Fe/H] |
-0,013 ± 0,004[3] | ||||||||
| Wiek |
8,2 mld lat[2] | ||||||||
| Temperatura |
5723 ± 5 K[3] | ||||||||
| Alternatywne oznaczenia | |||||||||
| |||||||||
Nazwa i odkrycie edytuj
Akronim „HIP” oznacza, że gwiazda była obserwowana przez satelitę astrometrycznego Hipparcos, „102152” to numer kolejny gwiazdy w katalogu Hipparcosa.
Charakterystyka fizyczna edytuj
HIP 102152 jest gwiazdą bardzo podobną do Słońca pod względem masy, temperatury, ciążenia i metaliczności[3]. Jest starsza od Słońca o 3,6 miliarda lat, na podstawie jej obserwacji można wnioskować co do przyszłej ewolucji Słońca[3]. Zawartość litu w tej gwieździe jest niższa niż słoneczna, co potwierdza hipotezę o związku zawartości litu z wiekiem gwiazdy[2][3]. Pierwiastek ten jest niszczony w jednej z reakcji cyklu protonowego, a młodsze gwiazdy, jak 18 Scorpii, zawierają go więcej.
Obserwacje wykluczyły istnienie planet-olbrzymów krążących wokół tej gwiazdy po orbitach o promieniu mniejszym niż dwie jednostki astronomiczne (np. gorących jowiszy), co oznacza, że jeżeli posiada ona układ planetarny, to może on przypominać konfiguracją Układ Słoneczny[3].
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d HIP 102152 w bazie SIMBAD (ang.)
- ↑ a b c Najstarsza bliźniaczka Słońca zidentyfikowana. Europejskie Obserwatorium Południowe, 2013-08-28. [dostęp 2013-08-30]. (pol.).
- ↑ a b c d e f TalaWanda R. Monroe, Jorge Meléndez et al.. High Precision Abundances of the Old Solar Twin HIP 102152: Insights on Li Depletion From the Oldest Sun. „The Astrophysical Journal”. 774 (2), s. L32, 2013. DOI: 10.1088/2041-8205/774/2/L32. [dostęp 2013-08-30].