Halina Podbielska
polska badaczka (biocybernetyka i inżynieria biomedyczna, nauki medyczne, fizyka, optyka biomedyczna, medycyna fizykalna)
Halina Ewa Podbielska (ur. 1 marca 1954 w Jeleniej Górze[2]) – polska inżynier podstawowych problemów techniki. Absolwentka z 1978 Politechniki Wrocławskiej oraz medycyny z 1987 na Akademii Medycznej we Wrocławiu. W 1980 jako asystent naukowy pracowała w Instytucie Fizyki na Uniwersytecie we Frankfurcie nad Menem, gdzie zajmowała się holografią obrazową i tęczową. Od 2002 profesor na Wydziale Podstawowych Problemów Techniki Politechniki Wrocławskiej[3].
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| profesor nauk fizycznych | |
| Specjalność: optyka biomedyczna, medycyna fizykalna | |
| Alma Mater | |
| Doktorat |
9 listopada 1982 – nauki fizyczne |
| Habilitacja |
26 kwietnia 1993 – nauki fizyczne |
| Profesura |
15 marca 2002[1] |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia | |
| Strona internetowa | |
Przypisy
edytuj- ↑ a b c Prof. dr hab. inż. Halina Ewa Podbielska, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2021-10-26].
- ↑ CV Halina Podbielska j. ang.
- ↑ Marek Burak, Piotr Pregiel, Tytularni profesorowie Politechniki Wrocławskiej 1945-2015, Politechnika Wrocławska, s. 79, ISBN 978-83-7493-885-3 [dostęp 2022-05-03] (pol.).
Kontrola autorytatywna (osoba):
Identyfikatory zewnętrzne: