Halolaelaps (Saprogamasellus)

Halolaelaps (Saprogamasellus)podrodzaj roztoczy z kohorty żukowców i rodziny Halolaelapidae.

Halolaelaps (Saprogamasellus)
Götz, 1952
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

pajęczaki

Podgromada

roztocze

Rząd

żukowce

Podrząd

Monogynaspida

Infrarząd

Gamasina

(bez rangi) Dermanyssiae
Nadrodzina

Rhodacaroidea

Rodzina

Halolaelapidae

Rodzaj

Halolaelaps

Podrodzaj

Halolaelaps (Saprogamasellus)

Takson ten został wprowadzony w 1952 roku przez Götza. Jego diagnozę podali w 1995 roku Czesław Błaszak i Rainer Ehrnsberger[1].

Żukowce te mają tektum zwieńczone trzema wierzchołkami. Środkowy wierzchołek tektum jest rozwidlony i nieco dłuższy od bocznych. Boczne wierzchołki są natomiast piłkowane. Uda pierwszej pary odnóży opatrzone są 12 szczecinami, biodra drugiej pary pozbawione ostróg, a kolana trzeciej pary dorosłych i deutonimf mają po 9 szczecin. U samców występuje tarczka sternogenitalna[1].

Roztocze te żyją w strefie morskiego litoralu[1].

Należą tu gatunki[2]:

Przypisy edytuj

  1. a b c Czesław Błaszak, Rainer Ehrnsberger. A new species of the genus Halolaelaps Berelese & Trouessart, 1889 (Acari, Gamasida, Halolaelapidae) from the Spanish Mediaterranean Coast. „Graellsia”. 55, s. 3-7, 1999. 
  2. Joel Hallan: Halolaelapidae Karg, 1965. [w:] Synopsis of the described Arachnida of the World [on-line]. [dostęp 2015-09-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-13)].