Hans van den Broek
Henri (Hans) van den Broek (ur. 11 grudnia 1936 w Paryżu[1]) – holenderski polityk i prawnik, deputowany krajowy, minister spraw zagranicznych (1982–1993) oraz komisarz europejski (1993–1999).
| ||
| ||
| Data i miejsce urodzenia | 11 grudnia 1936 Paryż | |
| Minister spraw zagranicznych Holandii | ||
| Okres | od 4 listopada 1982 do 2 stycznia 1993 | |
| Przynależność polityczna | Apel Chrześcijańsko-Demokratyczny | |
| Poprzednik | Dries van Agt | |
| Następca | Pieter Kooijmans | |
| Odznaczenia | ||
 
| ||
ŻyciorysEdytuj
Absolwent szkoły średniej w Hilversum, ukończył następnie studia prawnicze na Uniwersytecie w Utrechcie. Praktykował w zawodzie prawnika w Rotterdamie, pracował następnie w Arnhem w przedsiębiorstwie N.V. ENKA-Glanzstoff[1].
Działał w Katolickiej Partii Ludowej, m.in. jako członek egzekutywy tej partii. Współtworzył z nią następnie Apel Chrześcijańsko-Demokratyczny. Od 1970 do 1974 był radnym w Rheden. W 1976 po raz pierwszy został posłem do Tweede Kamer. Do lat 80. był kilkakrotnie wybierany do niższej izby Stanów Generalnych; zawieszał wykonywanie mandatu w związku z obejmowaniem stanowisk rządowych. Od września 1981 do listopada 1982 pełnił funkcję sekretarza stanu do spraw zagranicznych. Następnie przez ponad 10 lat do stycznia 1993 był ministrem spraw zagranicznych w rządach Ruuda Lubbersa[1]. W 1991 był jednym z trzech europejskich mediatorów, którzy prowadzili negocjacje zakończone podpisaniem tzw. Deklaracji z Brioni kończącej wojnę dziesięciodniową[2].
Od stycznia 1993 do września 1999 Hans van den Broek był członkiem kolejnych Komisji Europejskich, odpowiadając za kwestie stosunków zewnętrznych i rozszerzenia[1].
Po odejściu z czynnej polityki był prezesem holenderskiego instytutu stosunków zewnętrznych Clingendael oraz stacji radiowej RNW. Powoływany w skład rad doradczych różnych organizacji pozarządowych[1].
Odznaczenia i wyróżnieniaEdytuj
- Order Oranje-Nassau I klasy (1993)[1]
- Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej (2014)[3]
- tytuł ministra stanu (2005)[1]
PrzypisyEdytuj
- ↑ a b c d e f g Profil na stronie parlement.com (niderl.). [dostęp 2014-09-12].
- ↑ Lajco Klajn: The past in present times. The Yugoslav Saga. Lanham: University Press of America, 2007, s. 35. [dostęp 2014-09-13].
- ↑ M.P. z 2014 r. poz. 723