Heber (postać biblijna)

postać biblijna

Heber lub Eber (hebr. עֵבֶר) – postać biblijna ze Starego Testamentu, syn Szelacha. Eponimiczny przodek Hebrajczyków[1].

Heber
Ilustracja
XVI-wieczny wizerunek Hebera
Występowanie

Księga Rodzaju

Rodzina
Ojciec

Szelach

Dzieci

Peleg, Joktan

Ojciec Pelega i Joktana. Księga Rodzaju podaje dwa różne rodowody jego potomków: najpierw od Joktana (Rdz 10,21-31), następnie od Pelega (Rdz 11,14-17). Obydwie genealogie zostały połączone w 1 Księdze Kronik (1Krn 1,17-27)[1][2].

W proroctwie Balaama (Lb 24,24) imię Ebera użyte zostało jako nazwa geograficzna na oznaczenie drugiej obok Aszszuru krainy, do której przybywały okręty z Kittim, prawdopodobnie w znaczeniu ziem położonych „po drugiej stronie” rzeki (przypuszczalnie Jordanu). Wzmianka ta wiąże się z ustępem Rdz 10,30, według którego synowie Joktana mieszkali w kraju rozciągającym się od Meszy do wyżyny wschodniej[1].

Przypisy

edytuj
  1. a b c Eerdmans Dictionary of the Bible. edited by David Noel Freedman. Grand Rapids: Wm. B. Eerdmans Publishing, 2000, s. 363-364.
  2. Catholic Bible Dictionary. edited by Scott Hahn. New York: Doubleday, 2009, s. 227.