Hellinsia novalima
Hellinsia novalima – gatunek motyla z rodziny piórolotkowatych.
| Hellinsia novalima | |
| Gielis, 2016 | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Infrarząd | |
| Rodzina | |
| Podrodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Hellinsia novalima |
Taksonomia edytuj
Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 2016 roku przez Ceesa Gielisa na łamach „Boletín de la Sociedad Entomológica Aragonesa”. Jako lokalizację typową wskazano Novą Limę w brazylijskim stanie Minas Gerais[1].
Morfologia edytuj
Motyl osiągający 15 mm rozpiętości skrzydeł. Głowa ma ochrową twarz, ochrowoszaro i bladoszarobrązowo obrączkowane, krótko orzęsione czułki oraz prosto sterczące głaszczki wargowe. Tegule są rdzawobiałe. Tułów jest rdzawobiały z bladoszarobiałym tyłem i kołnierzem ze sterczących, rozdwojonych, bladoszarobrązowych łusek. Skrzydło przednie powcinane jest do ⅔ długości. Ubarwienie wierzchu ma jasnordzawobiaławe z ciemnobrązowymi znakami i bladobrązowoszarą strzępiną, spodu zaś szarobrązowe z ciemnobrązowymi kropkami. Skrzydło tylne ma bladoszarobrązowe wierzch i strzępinę, czarne łuski na żyłkach oraz szarobrązowy spód. Na grzbiecie jasnordzawobiałego odwłoka biegną trzy słabo zaznaczone linie bladobrązowe[1].
Samiec ma niesymetrycznie zbudowane walwy – lewa jest szersza, krótka, zaopatrzona w zakrzywiony wyrostek sakularny, prawa zaś węższa, o drobnym sakularnym guzku. Poza tym jego genitalia cechują się tak długim jak tegumen, smukłymi i prostym unkusem, cienką i długą jukstą z niesymetrycznymi ramionami anellusa, szeroko łukowatym pośrodku winkulum oraz niemal prostym z delikatnymi sklerotyzacjami na szczycie edeagusem[1].
Ekologia i występowanie edytuj
Owad neotropikalny, endemiczny dla Brazylii, znany tylko z lokalizacji typowej. Odnaleziony w maju na rzędnych 850 m n.p.m.[1]