Henryk Rajzman
Henryk Rajzman (ur. 1 stycznia 1905 w Sosnowcu, zm. 20 października 1983 w Warszawie)[1] – polski prawnik, prokurator, profesor nauk prawnych, nauczyciel akademicki Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, specjalista w zakresie prawa karnego.
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
1 stycznia 1905 |
| Data i miejsce śmierci |
20 października 1983 |
| profesor nauk prawnych | |
| Doktorat |
1948 |
| nauczyciel akademicki UMCS, prokurator Prokuratury Generalnej PRL | |
| Odznaczenia | |
  
| |
Życiorys edytuj
Urodził się w rodzinie robotniczej Kazimierza Rajzmana. W 1923 ukończył I Państwowe Gimnazjum Męskie im. Bolesława Prusa w Sosnowcu[2] i uzyskał świadectwo dojrzałości. Studiował na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego, równocześnie rozpoczął studia w Szkole Nauk Politycznych w Krakowie, z których jednak zrezygnował. Po ukończeniu studiów prawniczych w 1927 i następnie aplikacji sądowej w 1929 podjął pracę w prokuraturze w Sosnowcu. W latach 1932–1939 wykonywał zawód adwokata.
W czasie okupacji niemieckiej pracował jako robotnik fizyczny.
Po zakończeniu II wojny światowej pracował jako prokurator w Sosnowcu, Łodzi, Krakowie, a następnie w Warszawie. Od 1950 pracował, aż do przejścia na emeryturę (1971), w Prokuraturze Generalnej PRL[3][brak potwierdzenia w źródle].
W 1947, na podstawie rozprawy pt. Zdrada kraju w prawie polskim, na Wydziale Prawa i Administracji UJ otrzymał stopień naukowy doktora[4]. Stopień docenta otrzymał w 1960 na Wydziale Prawa UW, na podstawie pracy pt. Zażalenie w procesie karnym. Podjął pracę nauczyciela akademickiego w Katedrze Prawa Karnego UMCS w Lublinie. Był jej kierownikiem w latach 1961–1969. W 1968 otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego.
Zmarł 20 października 1983 w Warszawie. Pochowany 26 października 1983[1] na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 58-4-14)[5].
Ordery i odznaczenia edytuj
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski[1]
- Złoty Krzyż Zasługi (15 lutego 1946)[6]
- Medal 10-lecia Polski Ludowej (4 stycznia 1955)[7]
Publikacje edytuj
- Zażalenie w procesie karnym (1959)
- Przegląd orzecznictwa sądu najwyższego w zakresie prawa karnego materialnego (1967)
- Zdrada kraju w prawie polskim (1948)
- Kodeks karny : wyłączenie odpowiedzialności karnej (1970)
- Zagadnienia systematyki i przedmiotu zażalenia w polskim procesie karnym na tle porównawczym (1961)[4]
Przypisy edytuj
- ↑ a b c Profesor dr hab. Henryk Rajzman (1905–1983), „Zasoby Biblioteki Głównej UMCS”, 1984, ISSN 0458-4317 [dostęp 2023-05-24].
- ↑ 1917 – 1927 – III LO, SP48 – Zespół Szkół Ogólnokształcących nr 3 w Sosnowcu [online], 15 stycznia 2018 [dostęp 2023-05-24] (pol.).
- ↑ Informacja o osobie. bj.uj.edu.pl. [dostęp 2018-01-06].
- ↑ a b Rajzman, Henryk (1905–1983). bn.org.pl. [dostęp 2019-01-06].
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: MARIA STANISŁAWA RAJZMANOWA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2023-05-24].
- ↑ M.P. z 1946 r. nr 32, poz. 61 „w uznaniu zasług, położonych dla pożytku Rzeczypospolitej Polskiej w dziele organizacji sądownictwa i ugruntowania praworządności na terenie Śląska”.
- ↑ M.P. z 1955 r. nr 35, poz. 334 - Uchwała Rady Państwa z dnia 4 stycznia 1955 r. nr 0/4 - na wniosek Prokuratora Generalnego P.R.L.