Hi8
Hi8 – (ang. High 8 mm) standard analogowego zapisu audio-wideo o podwyższonej rozdzielczości wprowadzony przez Sony w 1989 roku[1].
| |
| |
| Typ nośnika | |
|---|---|
| Data premiery |
1989 |
| Metoda odczytu | |
| Metoda zapisu |
skanowanie spiralne |
| Opracowany przez | |
| Wykorzystanie |
zapis filmu |
Charakteryzuje się rozdzielczością na poziomie 400 linii i możliwością zapisu dźwięku w postaci stereofonicznej. Jest rozwinięciem formatu Video8. Stosowany w półprofesjonalnych kamerach wideo w latach 90. i do niedawna w amatorskich kamerach Sony i Canon. Wykorzystywany również w niektórych zastosowaniach profesjonalnych, ze względu na przenośność sprzętu Hi8 i rozdzielczość obrazu zbliżoną do emisyjnej[2]. W 2005/2006 roku modele Hi8 zostały wycofane z produkcji, wyparte przez standard MiniDV.
Następny wprowadzony przez Sony na rynek format Digital8, oparty na formacie Hi8, odtwarza starsze, analogowe kasety Video8 i Hi8, jak również zapisuje dane na tych nośnikach w postaci cyfrowej. W ostatnich produkowanych modelach kamer firma Sony wycofała się z oferowania zgodności w dół; co spowodowało brak możliwości odczytu formatów analogowych (Video8 i Hi8) w kamerach Digital8. Informacje o tym podane są w specyfikacji poszczególnych modeli.
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Rich Warren: Hi8`s Picture Quality Takes The High Road. Chicago Tribune, 1989-05-19. [dostęp 2011-10-07]. (ang.).
- ↑ What Is Hi8 Format?. eHow. [dostęp 2011-10-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-07)]. (ang.).