Hugo Pill
Hugo Pill (Hugon Maksymilian) (ur. w 1890 w Nowym Rokiciu[1], zm. 9 marca 1980[2][3]) – polski architekt, inżynier budownictwa, praktykujący w Łodzi.
| Imię i nazwisko urodzenia |
Hugon Maksymilian Pill |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
1890 |
| Data śmierci |
9 marca 1980 |
| Zawód, zajęcie |
architekt, inżynier budownictwa |
Życiorys edytuj
Syn właściciela cegielni Jana i Otylii z Engelów. Po ukończeniu w 1908 r. łódzkiej Wyższej Szkoły Rzemieślniczej[4] studiował na Politechnice w Kijowie (1908–1916). Następnie studiował w Inżynierskiej Szkole Wojskowej w Kijowie w 1917 r., po ukończeniu której podjął służbę w Dyrekcji Kolei Południowo-Wschodnich. Potem w Sarnach na Wołyniu pracował jako naczelnik sekcji drogowej.
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości wrócił do kraju. W 1920 r. podczas wojny polsko-bolszewickiej walczył w wojskach inżynieryjnych. Po wojnie podjął pracę architekta, w latach 1922–1926 był architektem dzielnicowym Inspekcji Budowlanej, a następnie referentem technicznym Oddziału Komunikacji Wydziału Budownictwa w Łodzi. Od 1926 r. pracował jako architekt wolno praktykujący. Był członkiem łódzkiego Koła Architektów i Budowniczych, z ramienia którego zasiadał w jury konkursu na szkołę podstawową przy ul. Rokicińskiej 41 (obecnie Aleja marsz. Józefa Piłsudskiego w Łodzi) w Łodzi w 1929 r.
W 1937 r. był członkiem Stowarzyszenia Architektów Rzeczypospolitej Polskiej Oddziału w Łodzi (mieszczącego się przy ul. Piotrkowskiej 102)[5]. Po 1945 r. pracował w Biurze Projektów Inwestycji Handlu Wewnętrznego, wykonał w 1951 r. niezrealizowany projekt biurowca PSS przy ul. Piotrkowskiej[1].
W 1937 mieszkał przy ul. Dąbrowskiej (obecnie ul. Jarosława Dąbrowskiego) 32[6]. 24 lipca 1937 r. ożenił się w Łodzi z Anielą Wawrzyniak ur. ok. 1901[7].
Według Stefańskiego urodził się w 1890 w Nowym Rokiciu[1], zaś według Strzałkowskiego w 1896[7][4]. Stefański nie precyzuje w swojej publikacji daty jego śmierci, sugerując, że ta nastąpiła po 1951 roku[1], natomiast Strzałkowski podaje 1943[4]. Tezę Stefańskiego potwierdza nekrolog poświęcony magistrowi inżynierowi Hugonowi M. Pillowi w Dzienniku Popularnym, wskazujący datę śmierci 9 marca 1980 roku i podający wiek zmarłego, wynoszący 90 lat[2].
Pilla pochowano na cmentarzu rzymskokatolickim przy ul. Szczecińskiej w Łodzi[2][3] gdzie spoczywa wraz z Anielą Pill z domu Wawrzyniak[3].
Niektóre zaprojektowane obiekty wybudowane w Łodzi edytuj
- 8 jednopiętrowych bliźniaczych domów dwurodzinnych o uproszczonej zmodernizowanej formie jako Osiedle Towarzystwa Budowy Domów dla Niższych Pracowników Zarządu Miejskiego przy ul. Objazdowej, Żmudzkiej, Wygodnej na Karolewie, 1930-1934; nie zrealizowano planowanego budynku socjalnego z wieżą ciśnień dla lokalnego wodociągu,
- przebudowa elewacji kamienicy przy ul. H. Sienkiewicza 102, róg Gubernatorskiej (obecnie ul. Edwarda Abramowskiego), 1936.
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d Krzysztof Stefański, Ludzie, którzy zbudowali Łódź. Leksykon architektów i budowniczych miasta (do 1939 r.), Łódź: Księży Młyn Dom Wydawniczy Michał Koliński, 2009, s. 141, ISBN 978-83-61253-44-0.
- ↑ a b c nekrolog, „Dziennik Popularny”, bc.wbp.lodz.pl, 11 marca 1980 [dostęp 2023-04-25].
- ↑ a b c Hugon Pill 9 March 1980 w BillionGraves GPS Headstones [online], BillionGraves [dostęp 2023-04-25].
- ↑ a b c Jacek Strzałkowski, Wyższa Szkoła Rzemieślnicza w Łodzi i jej absolwenci, Łódź 2009, ISBN 83-906647-7-12.
- ↑ Dział I Szematyzm miasta Łodzi, [w:] Księga adresowa miasta Łodzi i Województwa Łódzkiego (…). Rocznik 1937-1939, Łódź: Zarząd Miejski w Łodzi, s. 62.
- ↑ Dział II Wykaz mieszkańców m. Łodzi, [w:] Księga adresowa miasta Łodzi i Województwa Łódzkiego (…). Rocznik 1937-1939, Łódź: Zarząd Miejski w Łodzi, s. 333.
- ↑ a b Jacek Strzałkowski, Architekci i budowniczowie w Łodzi do 1944 roku, Łódź 1997, s. 109, ISBN 83-906647-4-7, OCLC 836572686.